Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Or shall it please him, from whom nothing can be concealed? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
He shall reprove you, because in secret you accept his person.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
If I shall be judged, I know that I shall be found just.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.
