Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Behold, mine eye has seen these things, and mine ear has heard [them].

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

And I know all that ye too know; and I have not less understanding than you.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Nevertheless I will speak to the Lord, and I will reason before him, if he will.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

But ye are all bad physicians, and healers of diseases.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

But would that ye were silent, and it would be wisdom to you in the end.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

But hear ye the reasoning of my mouth, and attend to the judgment of my lips.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Do ye not speak before the Lord, and utter deceit before him?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Or will ye draw back? nay do, ye yourselves be judges.

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

For [it were] well if he would thoroughly search you: for though doing all things [in your power] ye should attach yourselves to him,

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

he will not reprove you at all the less: but if moreover ye should secretly respect persons,

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

shall not his whirlpool sweep you round, and terror from him fall upon you?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

And your glorying shall prove in the end to you like ashes, and your body [like a body] of clay.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Be silent, that I may speak, and cease from [mine] anger,

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

while I may take my flesh in my teeth, and put my life in my hand.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Though the Mighty One should lay hand upon me, forasmuch as he has begun, verily I will speak, and plead before him.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

And this shall turn to me for salvation; for fraud shall have no entrance before him.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Hear, hear ye my words, for I will declare in your hearing.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Behold, I am near my judgment: I know that I shall appear evidently just.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

For who is he that shall plead with me, that I should now be silent, and expire?

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

But grant me two things: then I will not hide myself from thy face.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Withhold [thine] hand from me: and let not thy fear terrify me.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Then shalt thou call, and I will hearken to thee: or thou shalt speak, and I will give thee an answer.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

How many are my sins and my transgressions? teach me what they are.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Wherefore hidest thou thyself from me, and deemest me thine enemy?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Wilt thou be startled [at me], as [at] a leaf shaken by the wind? or wilt thou set thyself against me as against grass borne upon the breeze?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

for thou hast written evil things against me, and thou hast compassed me with the sins of my youth.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

And thou hast placed my foot in the stocks; and thou hast watched all my works, and hast penetrated my heels.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

[I am as] that which waxes old like a bottle, or like a moth-eaten garment.