Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.