Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

A cungkuem he ka mik loh a hmuh coeng. Te te Ka hna yaak tih a yakming coeng.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Nangmih kah mingnah bangla kai khaw ka ming tih nangmih kai he nangmih lakah ka toem moenih.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Tedae kai tah Tlungthang taengah ka thui tih Pathen taengah ka ngaih bangla ka tluung lah sue.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Tedae nangmih ah laithae kap tih nangmih boeih te mueirhol siboei ni.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

U long nim n'ngam sak lah sue? Na ngam uh lah vetih nangmih ham cueihnah la om mako.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Kai kah toelthamnah hnatun dae lamtah ka hmuilai dongkah tuituknah he hnatung uh.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Pathen yueng la dumlai na thui uh vetih amah yueng la vuelvaeknah na thui uh aya?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

A maelhmai na then sak uh vetih Pathen yueng la na ho uh aya?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Nangmih te n'khe vetih hlanghing taengkah omsaa bangla a taengah na omsaa uh koinih then aya?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Yinhnuk ah maelhmai na dan uh koinih a tluung ham khaw nangmih te ni n'tluung eh.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

A boeimang loh nangmih te n'let sak tih amah kah birhihnah loh nangmih soah tla het mahpawt nim?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Nangmih poekkoepnah he hmaiphu dongkah banghui, nangmih kah amkhawn khaw amlai amkhawn banghui ni.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Kai taengah hilphah uh lamtah ka cal mai akhaw kamah taengah mebang khaw thoeng mai saeh.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Balae tih ka saa te ka no dongla ka khueh vetih ka hinglu he ka kut neh ka pom eh.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Kai n'rhaem mai cakhaw amah taengah ka ngaiuep mahpawt nim? Ka longpuei he a mikhmuh ah ka thui pueng ni.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

He khaw kai hamla khangnah la om pai. Lailak tah a mikhmuh la kun mahpawh.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Nangmih hna dongkah ka olthui neh ka olhoe he hnatun khaw hnatun mai dae.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Ka tang ni tila ka ming dongah laitloeknah ka tawn coeng he.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Kai aka ho te unim? Ka ngam mai laeh vetih ka pal mai mako.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Kai taengah panit bueng saii boeh, na mikhmuh lamloh ka ying pawt ve.

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Na kut te kai dong lamloh lakhla sak lamtah na mueirhih neh kai n'let sak boeh.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Te phoeiah n'khue lamtah ka doo bitni. Ka thui saeh lamtah kai he n'thuung saeh.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Ka taengkah thaesainah neh tholhnah he meyet nim? Ka boekoeknah neh ka boirhaem lai kai n'tueng lah.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Balae tih na maelhmai na thuh, kai he na taengkah thunkha bangla nan moeh mai.

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Hawnlae a yawn nim na na sairhing vetih divawt rhae te na hloem eh?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Kai taengah khahing te nan daek tih ka camoe thaesainah te kai nan pang sak.

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Ka kho he hloong dongah nan buen tih ka caehlong boeih na ngaithuen. Ka kho dongkah khotang ham kha na vuel coeng.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Te khaw keet bangla hmawn tih himbai bangla bungbo loh a caak.