Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Ето, моето око е видяло всичко това, Ухото ми е чуло и го е разбрало.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Което знаете вие, това зная и аз; Не съм по-долен от вас.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Но аз бих говорил на Всемогъщия, И желая да разисквам с Бога;

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Защото вие сте измислители на лъжа; Всинца сте безполезни лекари.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Дано млъкнехте съвсем! И това щеше да ви бъде за мъдрост.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Слушайте сега доводите ми, И дайте внимание в жалбата на устните ми.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Заради Бога несправедливо ли ще говорите? Заради Него измама ли ще изкажете?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Заради Него пристрастие ли ще покажете? Заради Бога ще се съдите ли?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Добро ли е да ви изпита Той? Или ще можете да Го излъжете, както лъжат човека?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Той непременно ще ви изобличи, Ако тайно показвате пристрастие.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Величието Му не ще ли ви уплаши? И ужасът Му не ще ли да ви нападне?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Вашите паметни думи стават пред Него поговорки от пепел; Защитата ви става укрепление от кал.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Млъкнете! оставете ме и аз да говоря; И нека дойде върху мене каквото ще.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Каквото и да стане, ще взема месата си в зъбите си, И ще туря живота в шепата си.

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Ако и да ме убие Той, аз ще Го чакам; Но пак ще защитя пътищата си пред Него.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Даже това ще ми бъде спасение, Че нечестив човек няма да дойде пред Него.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Послушайте внимателно думата ми; И изявлението ми нека бъде в ушите ви.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Ето сега, аз съм наредил делото си; Зная, че ще се оправдая.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Кой е оня, който ще се съди с мене? Защото, ако млъкна, сега ще издъхна.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Само две неща не ми направяй, Тогава не ще се скрия от лицето Ти,

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Не отказвай да оттеглиш ръката Си от мене, И нека ме не уплаши ужасът Ти.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Тогава Ти повикай, и аз ще Ти отговоря; Или аз да говоря, и ти ми отговори.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Колко са беззаконията ми и греховете ми? Яви ми престъплението ми и греха ми.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Защо криеш лицето Си, И ме считаш за Свой неприятел?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Ще изморяваш ли лист отвяван? И ще гониш ли суха плява?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Защо пишеш горести против мене, И ме правиш да наследявам беззаконията на младостта си,

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

И туряш нозете ми в клада, И наблюдаваш всичките ми пътища, Забелязваш дирите на нозете ми?

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

При все, че аз като гнила вещ тлея, Като дреха от молец изядена.