Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Därefter tog Job till orda och sade:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Ja, visst ären I det rätta folket, och med eder kommer visheten att dö ut!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Dock, jämväl jag har förstånd så gott som I, icke står jag tillbaka för eder; ty vem är den som ej begriper slikt?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Så måste jag då vara ett åtlöje för min vän, jag som fick svar, så snart jag ropade till Gud; man ler åt en som är rättfärdig och ostrafflig!

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Ja, med förakt ses olyckan av den som står säker; förakt väntar dem vilkas fötter vackla.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Men förhärjares hyddor åtnjuta frid, och trygghet få sådana som trotsa Gud, de som hava sin gud i sin hand.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Men fråga du boskapen, den må undervisa dig, och fåglarna under himmelen, de må upplysa dig;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

eller tala till jorden, hon må undervisa dig, fiskarna i havet må giva dig besked.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Vem kan icke lära genom allt detta att det är HERRENS hand som har gjort det?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

I hans han är ju allt levandes själ och alla mänskliga varelsers anda.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Skall icke öra pröva orden, likasom munnen prövar matens smak?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Vishet tillkommer ju de gamle och förstånd dem som länge hava levat.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Hos Honom finnes vishet och makt, hos honom råd och förstånd.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Se, vad han river ned, det bygges ej upp; för den han spärrar inne kan ingen upplåta.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Han håller vattnen tillbaka -- se, se då bliver där torrt, han släpper dem lösa, då fördärva de landet.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Hos honom är kraft och klokhet, den förvillade och förvillaren äro båda i hans hand.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Rådsherrar utblottar han, han för dem i landsflykt, och domare gör han till dårar.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Han upplöser konungars välde och sätter fångbälte om deras höfter.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Präster utblottar han, han för dem i landsflykt, och de säkrast rotade kommer han på fall.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Välbetrodda män berövar han målet och avhänder de äldste deras insikt.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Han utgjuter förakt över furstar och lossar de starkes gördel.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Han blottar djupen, så att de ej höljas av mörker, dödsskuggan drager han fram i ljuset.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Han låter folkslag växa till -- och förgör dem; han utvidgar deras gränser, men för dem sedan bort.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Stamhövdingar i landet berövar han förståndet, han leder dem vilse i väglösa ödemarker.

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

De famla i mörkret och hava intet ljus, han kommer dem att ragla såsom druckna.