Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Porém Jó respondeu, dizendo:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Verdadeiramente vós sois o povo; e convosco morrerá a sabedoria.

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Também eu tenho entendimento como vós; e não sou inferior a vós; e quem há que não saiba coisas como essas?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Eu sou o motivo de riso de meus amigos, eu que invocava a Deus, e ele me respondia; o justo e íntegro serve de riso.

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Na opinião de quem está descansado, a desgraça é desprezada, [como se] estivesse preparada aos que cujos pés escorregam.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

As tendas dos ladrões têm descanso, e os que irritam a Deus estão seguros; os que trazem [seu] deus em suas mãos.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Verdadeiramente pergunta agora aos animais, que eles te ensinarão; e às aves dos céus, que elas te explicarão;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Ou fala com a terra, que ela te ensinará; até os peixes do mar te contarão.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Quem entre todas estas coisas não entende que a mão do SENHOR faz isto?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

Em sua mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda carne humana.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Por acaso o ouvido não distingue as palavras, e o paladar prova as comidas?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Nos velhos está o conhecimento, e na longa idade o entendimento.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Com [Deus] está a sabedoria e a força; o conselho e o entendimento lhe pertencem.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Eis que o que ele derruba não pode ser reconstruído; e ninguém pode libertar o homem a quem ele aprisiona.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Eis que, [quando] ele detém as águas, elas se secam; [quando] ele as deixa sair, elas transtornam a terra.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Com ele está a força e a sabedoria; Seu é o que erra, e o que faz errar.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Ele leva os conselheiros despojados, e faz os juízes enlouquecerem.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Ele solta a atadura dos reis, e ata um cinto a seus lombos.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Ele leva os sacerdotes despojados, e transtorna os poderosos.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Ele tira a fala daqueles a quem os outros confiam, e tira o juízo dos anciãos.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Ele derrama menosprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Ele revela as profundezas das trevas, e traz a sombra de morte à luz.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Ele multiplica as nações, e ele as destrói; ele dispersa as nações, e as reúne.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Ele tira o entendimento dos líderes do povo da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

Nas trevas andam apalpando, sem terem luz; e os faz cambalear como a bêbados.