Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.