Jobi 12
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Felele erre Jób, és monda:
2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
Bizonyára ti magatok vagytok a nép, és veletek kihal a bölcseség!
3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?
Nékem is van annyi eszem, mint néktek, és nem vagyok alábbvaló nálatok, és ki ne tudna ilyenféléket?
4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.
Kikaczagják a saját barátai azt, mint engem, a ki Istenhez kiált és meghallgatja őt. Kikaczagják az igazat, az ártatlant!
5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.
A szerencsétlen megvetni való, gondolja, a ki boldog; ez vár azokra, a kiknek lábok roskadoz.
6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.
A kóborlók sátrai csendesek és bátorságban vannak, a kik ingerlik az Istent, és a ki kezében hordja Istenét.
7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,
Egyébiránt kérdezd meg csak a barmokat, majd megtanítanak, és az égnek madarait, azok megmondják néked.
8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.
Avagy beszélj a földdel és az megtanít téged, a tengernek halai is elbeszélik néked.
9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?
Mindezek közül melyik nem tudja, hogy az Úrnak keze cselekszi ezt?
10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.
A kinek kezében van minden élő állatnak élete, és minden egyes embernek a lelke.
11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?
Nemde nem a fül próbálja-é meg a szót, és az íny kóstolja meg az ételt?
12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.
A vén emberekben van-é a bölcseség, és az értelem a hosszú életben-é?
13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.
Ő nála van a bölcseség és hatalom, övé a tanács és az értelem.
14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.
Ímé, a mit leront, nem épül föl az; ha valakire rázárja az ajtót, nem nyílik föl az.
15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.
Ímé, ha a vizeket elfogja, kiszáradnak; ha kibocsátja őket, felforgatják a földet.
16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.
Ő nála van az erő és okosság; övé az eltévelyedett és a ki tévelygésre visz.
17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
A tanácsadókat fogságra viszi, és a birákat megbolondítja.
18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.
A királyok bilincseit feloldja, és övet köt derekukra.
19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.
A papokat fogságra viszi, és a hatalmasokat megbuktatja.
20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
Az ékesen szólótól eltávolítja a beszédet és a vénektől elveszi a tanácsot.
21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.
Szégyent zúdít az előkelőkre, és a hatalmasok övét megtágítja.
22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.
Feltárja a sötétségből a mélységes titkokat, és a halálnak árnyékát is világosságra hozza.
23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
Nemzeteket növel fel, azután elveszíti őket; nemzeteket terjeszt ki messzire, azután elűzi őket.
24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
Elveszi eszöket a föld népe vezetőinek, és úttalan pusztában bujdostatja őket.
25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.
És világtalan setétben tapogatóznak, és tántorognak, mint a részeg.
