Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Felélt Jób és mondta:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Valóban, ti vagytok ám a nép, s veletek kihal a bölcsesség!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Nekem is van szívem mint nektek, nem esem messze tőletek, hisz kinél nem volnának effélék?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Nevetségéül vagyok barátnak, ki Istent szólította s ő meghallgatta; nevetségül az igaz, a gáncstalan!

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

A balvégzetnek megvetés, a gondtalannak vélekedése szerint, készen áll, a tántorgó lábúaknak.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Boldogságban vannak a rablók sátrai és biztosság azoké, kik Istent haragítják, azé, ki istenét kezében hordja.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Azonban kérdezd csak meg a barmot, majd tanít téged, s az ég madarát, majd megjelenti neked;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

vagy szólj a földnek, majd tanít téged, és elbeszélik neked a tenger halai.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Ki ne tudná mindezekből, hogy az Örökkévaló keze cselekedte ezt;

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

kinek kezében van minden élőnek a lelke, s minden ember testének a szelleme.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Nemde a fül vizsgálja a szavakat s az íny az ételt ízleli meg?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Aggastyánokban van bölcsesség, s hosszú élet: értelmesség.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Ő nála van bölcsesség és erő, övé tanács és értelmesség!

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Lám, lerombol s nem építtetik föl, rázár valakire s nem nyittatik ki neki.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Im elrekeszt vizeket s kiszáradnak – megereszti őket s feldúlják a földet.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Ő nála van hatalom és üdvösség, övé a tévelygő és a megtévesztő.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Járatja a tanácsosokat megfosztottan s a bírákat megtébolyítja;

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

a királyok kötelékét föloldotta és reákötött övet az ő derekukra;

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

járatja a papokat megfosztottan s a szilárdakat elferdíti;

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

megvonja a biztosszavúak beszédjét s a véneknek eszét elveszi;

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

csúfot önt a nemesekre s a hatalmasoknak kötését meglazítja.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Feltár mély dolgokat a sötétségből s kihozza világosságra a vakhomályt.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Nagyra növeszti a nemzeteket s elveszíti, kiterjeszti a nemzeteket és elviszi.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Szívét veszi az ország népe fejeinek s eltévelyíti úttalan pusztaságban;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

tapogatóznak sötétségben világosság nélkül, s eltévelyíti őket mint a részeget.