Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

ויען איוב ויאמר׃

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

אמנם כי אתם עם ועמכם תמות חכמה׃

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

גם לי לבב כמוכם לא נפל אנכי מכם ואת מי אין כמו אלה׃

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

שחק לרעהו אהיה קרא לאלוה ויענהו שחוק צדיק תמים׃

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

לפיד בוז לעשתות שאנן נכון למועדי רגל׃

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

ישליו אהלים לשדדים ובטחות למרגיזי אל לאשר הביא אלוה בידו׃

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

ואולם שאל נא בהמות ותרך ועוף השמים ויגד לך׃

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

או שיח לארץ ותרך ויספרו לך דגי הים׃

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

מי לא ידע בכל אלה כי יד יהוה עשתה זאת׃

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

אשר בידו נפש כל חי ורוח כל בשר איש׃

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

הלא אזן מלין תבחן וחך אכל יטעם לו׃

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

בישישים חכמה וארך ימים תבונה׃

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

עמו חכמה וגבורה לו עצה ותבונה׃

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

הן יהרוס ולא יבנה יסגר על איש ולא יפתח׃

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

הן יעצר במים ויבשו וישלחם ויהפכו ארץ׃

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

עמו עז ותושיה לו שגג ומשגה׃

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

מוליך יועצים שולל ושפטים יהולל׃

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

מוסר מלכים פתח ויאסר אזור במתניהם׃

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

מוליך כהנים שולל ואתנים יסלף׃

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

מסיר שפה לנאמנים וטעם זקנים יקח׃

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

שופך בוז על נדיבים ומזיח אפיקים רפה׃

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

מגלה עמקות מני חשך ויצא לאור צלמות׃

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

משגיא לגוים ויאבדם שטח לגוים וינחם׃

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

מסיר לב ראשי עם הארץ ויתעם בתהו לא דרך׃

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

ימששו חשך ולא אור ויתעם כשכור׃