Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Da antwortete Hiob und sprach:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Ja, ihr seid die Leute; mit euch wird die Weisheit sterben!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Ich habe so wohl ein Herz als ihr und bin nicht geringer denn ihr; und wer ist, der solches nicht wisse?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Wer von seinem Nächsten verlachet wird, der wird Gott anrufen, der wird ihn erhören. Der Gerechte und Fromme muß verlachet sein

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

und ist ein verachtet Lichtlein vor den Gedanken der Stolzen, stehet aber, daß sie sich dran ärgern.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Der Verstörer Hütten haben die Fülle und toben wider Gott türstiglich, wiewohl es ihnen Gott in ihre Hände gegeben hat.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Frage doch das Vieh, das wird dich's lehren, und die Vögel unter dem Himmel, die werden dir's sagen.

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Oder rede mit der Erde, die wird dich's lehren, und die Fische im Meer werden dir's erzählen.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Wer weiß solches alles nicht, daß des HERRN Hand das gemacht hat,

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

daß in seiner Hand ist die Seele alles des, das da lebet, und der Geist alles Fleisches eines jeglichen?

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Prüfet nicht das Ohr die Rede; und der Mund schmecket die Speise?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Ja, bei den Großvätern ist die Weisheit und der Verstand bei den Alten.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Bei ihm ist Weisheit und Gewalt, Rat und Verstand.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Siehe, wenn er zerbricht, so hilft kein Bauen; wenn er jemand verschleußt, kann niemand aufmachen.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Siehe, wenn er das Wasser verschleußt, so wird's alles dürre; und wenn s ausläßt, so kehret es das Land um.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Er ist stark und führet es aus. Sein ist, der da irret, und der da verführet.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Er führet die Klugen wie einen Raub und machet die Richter toll.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Er löset auf der Könige Zwang und gürtet mit einem Gürtel ihre Lenden.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Er führet die Priester wie einen Raub und lässet es fehlen den Festen.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Er wendet weg die Lippen der Wahrhaftigen und nimmt weg die Sitten der Alten.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Er schüttet Verachtung auf die Fürsten und macht den Bund der Gewaltigen los.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Er öffnet die finstern Gründe und bringet heraus das Dunkel an das Licht.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Er macht etliche zum großen Volk und bringet sie wieder um. Er breitet ein Volk aus und treibet es wieder weg.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Er nimmt weg den Mut der Obersten des Volks im Lande und macht sie irre auf einem Umwege, da kein Weg ist,

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

daß sie in der Finsternis tappen ohne Licht; und macht sie irre wie die Trunkenen.