Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Darauf gab Job zur Antwort:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

"Wahrhaftig, ihr seid Leute; ausstirbt mit euch die Weisheit.

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Ich habe aber auch Verstand wie euer einer, ich falle gegen euch nicht ab. Wem wären solche Dinge fremd? -

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Dem Nächsten diene ich zum Schimpf, dem, der zu Gott ruft und den er erhört, dem vollkommenen Gerechten, zum Gespött.

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Ich gleiche einer Nessel, gar verachtenswert, nach Ansicht Glücklicher für Fußtritte ausersehen.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Den Räubern aber sind die Zelte sicher, und Sicherheit genießen, die Gott reizen für das, was Gott in ihreHände hat gegeben.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Befrage nur die Tiere! Sie können es dir sagen; die Vögel auch beweisen dir's.

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Schau dir die Erde an! Sie lehrt es dich; die Fische in dem Meer bezeugen dir's:

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Wer nur in aller Welt weiß nicht, daß Gottes Hand dies hat geschaffen,

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

daß jedes Wesen ist in seiner Hand, der Odem aller Sterblichen? -

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Ist nicht das Ohr zum Worteprüfen so geschaffen, gerade wie der Gaumen, daß er Speise koste? -

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Ist Weisheit bei den Alten, Verstand bei langem Leben bloß zu finden,

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

dann muß bei ihm recht große Weisheit, Verstand und kluger Rat zu finden sein.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Was er zerstört, das baut man nimmer auf, und nimmt er jemanden gefangen, der wird nicht wieder frei.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Wenn er den Wassern wehrt, dann bleiben sie an Ort und Stelle; wenn er sie ledig läßt, aufwühlen sie die Erde.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Von ihm kommt Stärke und Erfolg; sein ist der Irrende, sein der Verführer.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Er, der da Räte barfuß ziehen läßt und Richtern den Verstand wegnimmt,

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

der Königen die Diademe löst und ihnen Stricke um die Hüften legt,

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

der Priester barfuß ziehen läßt und der Beamte stürzt,

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

der stocken macht geübte Redner und Greisen den Verstand wegnimmt,

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

der Schande ausgießt über Vornehme und Höflingen die Schärpen lockert,

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

der Tiefes aus dem Dunkel zieht und an das Licht das Finstere bringt,

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

der Heiden in die Irre führt und sie vernichtet und Heidenvölker niederstreckt und liegen läßt,

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

der zagen macht die Landeshäupter und sie in auswegloser Wirrnis irreführt,

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

daß sie in finsterem Dunkel tappen und der sie wie Betrunkene taumeln macht."