Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Et Job reprit et dit:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

En vérité vous êtes tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Moi aussi, j'ai du sens comme vous, je ne vous le cède point! Et de qui ces choses sont-elles ignorées?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

De mon ami je suis la risée, quand j'invoque Dieu et qu'il m'exauce; la risée! un juste! un innocent!

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Au malheur le mépris, dans l'idée des heureux! il est près de celui dont le pied chancelle.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Les tentes tranquilles sont pour les destructeurs, et la sécurité, pour ceux qui bravent le Seigneur, et qui se font un Dieu de leur bras.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Mais interroge les brutes, pour qu'elles t'instruisent, et les oiseaux des cieux, pour qu'ils l'expliquent!

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

ou parle à la terre, pour qu'elle t'instruise! et les poissons de la mer te raconteront!

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Entre eux tous, qui pourrait ignorer que la main de l'Éternel a fait ces choses?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

Il tient en sa main l'âme de tout ce qui vit, et l'esprit de tout corps d'homme.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Est-ce que l'ouïe ne discerne pas les discours, de même que le palais goûte les aliments?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Les vieillards ont de la sagesse, et l'âge avancé, de l'intelligence.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Chez Lui se trouve sagesse et puissance, Il a conseil et intelligence.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Voici, Il détruit, et on ne relève pas. Enferme-t-Il un homme, il n'est pas élargi.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Voici, Il retient les eaux, et elles sèchent; Il les envoie, et elles bouleversent la terre.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Chez lui se trouvent force et sagesse, Il est maître de celui qui erre, et de celui qui fait errer;

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Il emmène les conseillers captifs, et fait délirer les juges;

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Il relâche l'autorité des rois, et enchaîne leurs reins d'une ceinture;

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Il emmène les prêtres captifs, et Il renverse les puissants;

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Il ôte la parole aux hommes éprouvés, et retire le jugement aux vieillards;

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Il verse le mépris sur les nobles, et délie la ceinture des forts;

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

produit les secrets hors des ténèbres, et fait sortir au jour l'ombre de mort;

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Il élève les peuples, et les perd; Il disperse les peuples, et les rétablit;

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Il ôte le sens aux chefs des peuples, et les égare dans des déserts sans chemins;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

ils tâtonnent dans l'obscurité, sans clarté, Il leur donne le vertige, comme à l'homme ivre.