Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Et Job répondit et dit:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Vraiment vous êtes les [seuls] hommes, et avec vous mourra la sagesse!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Moi aussi j’ai du sens comme vous, je ne vous suis pas inférieur; et de qui de telles choses ne sont-elles pas [connues]?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Je suis un [homme] qui est la risée de ses amis, criant à Dieu, et à qui il répondra; – le juste parfait est un objet de risée!

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Celui qui est prêt à broncher de ses pieds est une lampe méprisée pour les pensées de celui qui est à son aise.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Les tentes des dévastateurs prospèrent, et la confiance est pour ceux qui provoquent Dieu, pour celui dans la main duquel Dieu a fait venir [l’abondance].

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Mais, je te prie, interroge donc les bêtes, et elles t’enseigneront, et les oiseaux des cieux, et ils te l’annonceront;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Ou parle à la terre, et elle t’enseignera, et les poissons de la mer te le raconteront.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Qui d’entre tous ceux-ci ne sait pas que la main de l’Éternel a fait cela,

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

Lui, dans la main duquel est l’âme de tout être vivant et l’esprit de toute chair d’homme?

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

L’oreille n’éprouve-t-elle pas les discours, comme le palais goûte les aliments?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Chez les vieillards est la sagesse, et dans beaucoup de jours l’intelligence.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Avec lui est la sagesse et la force, à lui sont le conseil et l’intelligence.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Voici, il démolit, et on ne rebâtit pas; il enferme un homme, et on ne lui ouvre pas.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Voici, il retient les eaux, et elles tarissent; puis il les envoie, et elles bouleversent la terre.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Avec lui est la force et la parfaite connaissance; à lui sont celui qui erre et celui qui fait errer.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Il emmène captifs les conseillers, et rend fous les juges;

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Il rend impuissant le gouvernement des rois, et lie de chaînes leurs reins;

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Il emmène captifs les sacrificateurs, et renverse les puissants;

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Il ôte la parole à ceux dont la parole est sûre, et enlève le discernement aux anciens;

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Il verse le mépris sur les nobles, et relâche la ceinture des forts;

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Il révèle du sein des ténèbres les choses profondes, et fait sortir à la lumière l’ombre de la mort;

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Il agrandit les nations, et les détruit; il étend les limites des nations, et les ramène.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Il ôte le sens aux chefs du peuple de la terre, et les fait errer dans un désert où il n’y a pas de chemin;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

Ils tâtonnent dans les ténèbres où il n’y a point de lumière; il les fait errer comme un homme ivre.