Jobi 12
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Job antwoordde, en sprak:
2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?
Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.
Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.
Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.
Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,
Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.
Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?
Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.
Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?
Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.
Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.
Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.
Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.
Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.
Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.
De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.
De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.
Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.
23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.
Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
