Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿y el hombre parlero será justificado?

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

Tú dices: Mi conversar es puro, y yo soy limpio delante de tus ojos.

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, que [son] de doble [valor] que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás? (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que la mar.

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

Si cortare, ó encerrare, ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

Porque él conoce á los hombres vanos: ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

Si tú apercibieres tu corazón, y extendieres á él tus manos;

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás:

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

Y olvidarás tu trabajo, ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la mañana:

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

Y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro:

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

Y te acostarás, y no habrá quien te espante: y muchos te rogarán.

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.