Jobi 11
1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:
2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?
Skulde en ordflom bli uten svar, eller en ordgyter få rett?
3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?
Skulde dine store ord drive menn til taushet, skulde du spotte uten at nogen skammer dig ut?
4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.
Og skal du få si: Ren er min lære, og skyldfri er jeg i dine øine?
5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,
Men bare Gud vilde tale og oplate sine leber mot dig
6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.
og åpenbare dig visdommens hemmeligheter, at det i dem er dobbelt forstand! Da måtte du nok innse at Gud tilgir dig noget av din misgjerning.
7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?
Mon du kan finne bunn i Guds vesen eller nå frem til den Allmektiges ytterste grense?
8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)
Himmelhøi er den, hvad kan du gjøre? Dypere enn dødsriket, hvad vet du? (Sheol h7585)
9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.
Lengere enn jorden er dens mål og bredere enn havet.
10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?
Om han farer frem og setter i fengsel og sammenkaller retten, hvem vil da hindre ham?
11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.
For han, han kjenner de falske folk og ser uretten, uten at han trenger å gi akt på den,
12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.
og selv en uvettig mann får forstand, og et ungt villesel blir født til menneske.
13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,
Hvis du retter ditt hjerte og utbreder dine hender til ham -
14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,
er det synd i din hånd, da ha den bort og la ikke urett bo i dine telt -
15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,
ja, da skal du, fri for lyte, opløfte ditt åsyn og stå fast og ikke frykte;
16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;
for du skal glemme din møie, som forbifarne vann skal du komme den i hu.
17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.
Og lysere enn middagen blir da ditt liv; mørket blir for dig som morgenen.
18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.
Og du skal være trygg, for da er det håp, og når du har sett dig vel omkring, kan du legge dig trygt til ro.
19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.
Og du skal hvile, og ingen skal skremme dig op, og mange skal søke din yndest.
20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.
Men de ugudeliges øine tæres bort; de har ingen tilflukt mere, og deres håp er å utånde sjelen.
