Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

ויען צפר הנעמתי ויאמר׃

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

הרב דברים לא יענה ואם איש שפתים יצדק׃

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

בדיך מתים יחרישו ותלעג ואין מכלם׃

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

ותאמר זך לקחי ובר הייתי בעיניך׃

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

ואולם מי יתן אלוה דבר ויפתח שפתיו עמך׃

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

ויגד לך תעלמות חכמה כי כפלים לתושיה ודע כי ישה לך אלוה מעונך׃

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

החקר אלוה תמצא אם עד תכלית שדי תמצא׃

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

גבהי שמים מה תפעל עמקה משאול מה תדע׃ (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

ארכה מארץ מדה ורחבה מני ים׃

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

אם יחלף ויסגיר ויקהיל ומי ישיבנו׃

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

כי הוא ידע מתי שוא וירא און ולא יתבונן׃

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

ואיש נבוב ילבב ועיר פרא אדם יולד׃

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

אם אתה הכינות לבך ופרשת אליו כפך׃

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

אם און בידך הרחיקהו ואל תשכן באהליך עולה׃

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

כי אז תשא פניך ממום והיית מצק ולא תירא׃

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

כי אתה עמל תשכח כמים עברו תזכר׃

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

ומצהרים יקום חלד תעפה כבקר תהיה׃

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

ובטחת כי יש תקוה וחפרת לבטח תשכב׃

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

ורבצת ואין מחריד וחלו פניך רבים׃

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

ועיני רשעים תכלינה ומנוס אבד מנהם ותקותם מפח נפש׃