Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

And Zophar the Naamathite answereth and saith: —

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

Thy devices make men keep silent, Thou scornest, and none is causing blushing!

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

And thou sayest, 'Pure [is] my discourse, And clean I have been in Thine eyes.'

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

And yet, O that God had spoken! And doth open His lips with thee.

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

And declare to thee secrets of wisdom, For counsel hath foldings. And know thou that God forgetteth for thee, [Some] of thine iniquity.

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

By searching dost thou find out God? Unto perfection find out the Mighty One?

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

Heights of the heavens! — what dost thou? Deeper than Sheol! — what knowest thou? (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

Longer than earth [is] its measure, And broader than the sea.

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

If He pass on, and shut up, and assemble, Who then dost reverse it?

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

For he hath known men of vanity, And He seeth iniquity, And one doth not consider [it]!

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

And empty man is bold, And the colt of a wild ass man is born.

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

If thou — thou hast prepared thy heart, And hast spread out unto Him thy hands,

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

If iniquity [is] in thy hand, put it far off, And let not perverseness dwell in thy tents.

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

For then thou liftest up thy face from blemish, And thou hast been firm, and fearest not.

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

For thou dost forget misery, As waters passed away thou rememberest.

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

And above the noon doth age rise, Thou fliest — as the morning thou art.

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

And thou hast trusted because their is hope, And searched — in confidence thou liest down,

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

And thou hast rested, And none is causing trembling, And many have entreated thy face;

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

And the eyes of the wicked are consumed, And refuge hath perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!