Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Then answered Zophar the Na'amathite, and said.

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

Shall a multitude of words not be answered? and is it so that a man full of talk shall be deemed in the right?

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

Thy inventions are to bring men to silence; and when thou utterest thy mocking no one is to cause thee to feel abashed!

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

For thou hast said [to God], My doctrine is pure, and I am become clean in thy eyes.

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

But oh that God would but speak, and open his lips against thee;

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

And that he would declare unto thee the secrets of wisdom; for it is double to that which is really in our possession: and thou wouldst experience that God overlooketh unto thee much of thy iniquity.

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

Canst thou find out the experience of God? or canst thou find [the way] unto the utmost limit of the Almighty?

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

It is as high as heaven; what canst thou effect? it is deeper than the nether world; what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

Longer than the earth is its measure, and broader than the sea.

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

If he pass by, and surrender [one to suffering], and call together an assembly, who can hinder him?

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

For he knoweth the men of vanity: he seeth the wrong-doer and him who considereth not;

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

And the heartless who acquireth intelligence, and him who is [like] the colt of the wild ass who is transformed into a man.

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

If thou truly direct [aright] thy heart, and spread out thy hands toward him: —

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

If wrong be in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

For then canst thou lift up thy face free from blemish: yea, thou wilt stand steadfast, and needest not to fear;

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

Because thou wilt truly forget thy trouble, and as a waterflood that is passed away wilt thou remember it;

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

And brighter than the noon of day will thy earthly existence arise; and thy obscurity will be like thy morning.

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

And thou wilt feel trust, because there is hope: yea, thou wilt search about carefully, and thou wilt lie down in safety.

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

Also thou wilt stretch thyself out [to rest], with none to make thee afraid; and many will entreat thy favor.

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

But the eyes of the wicked shall fail, and the means of escape will vanish from them, and their [sole] hope shall be the breathing out of their soul.