Jobi 10

1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

わたしは自分の命をいとう。わたしは自分の嘆きを包まず言いあらわし、わが魂の苦しみによって語ろう。

2 Do t’i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

わたしは神に申そう、わたしを罪ある者とされないように。なぜわたしと争われるかを知らせてほしい。

3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

あなたはしえたげをなし、み手のわざを捨て、悪人の計画を照すことを良しとされるのか。

4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

あなたの持っておられるのは肉の目か、あなたは人が見るように見られるのか。

5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

あなたの日は人の日のごとく、あなたの年は人の年のようであるのか。

6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

あなたはなにゆえわたしのとがを尋ね、わたしの罪を調べられるのか。

7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

あなたはわたしの罪のないことを知っておられる。またあなたの手から救い出しうる者はない。

8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

あなたの手はわたしをかたどり、わたしを作った。ところが今あなたはかえって、わたしを滅ぼされる。

9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

どうぞ覚えてください、あなたは土くれをもってわたしを作られた事を。ところが、わたしをちりに返そうとされるのか。

10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

あなたはわたしを乳のように注ぎ、乾酪のように凝り固まらせたではないか。

11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

あなたは肉と皮とをわたしに着せ、骨と筋とをもってわたしを編み、

12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

命といつくしみとをわたしに授け、わたしを顧みてわが霊を守られた。

13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

しかしあなたはこれらの事をみ心に秘めおかれた。この事があなたの心のうちにあった事をわたしは知っている。

14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

わたしがもし罪を犯せば、あなたはわたしに目をつけて、わたしを罪から解き放されない。

15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

わたしがもし悪ければわたしはわざわいだ。たといわたしが正しくても、わたしは頭を上げることができない。わたしは恥に満ち、悩みを見ているからだ。

16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

もし頭をあげれば、あなたは、ししのようにわたしを追い、わたしにむかって再びくすしき力をあらわされる。

17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

あなたは証人を入れ替えてわたしを攻め、わたしにむかってあなたの怒りを増し、新たに軍勢を出してわたしを攻められる。

18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

なにゆえあなたはわたしを胎から出されたか、わたしは息絶えて目に見られることなく、

19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

胎から墓に運ばれて、初めからなかった者のようであったなら、よかったのに。

20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

わたしの命の日はいくばくもないではないか。どうぞ、しばしわたしを離れて、少しく慰めを得させられるように。

21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

わたしが行って、帰ることのないその前に、これを得させられるように。わたしは暗き地、暗黒の地へ行く。

22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.

これは暗き地で、やみにひとしく、暗黒で秩序なく、光もやみのようだ」。