Jobi 10

1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

Yt anoieth my soule of my lijf; Y schal lete my speche ayens me, Y schal speke in the bitternesse of my soule.

2 Do t’i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

Y schal seie to God, Nyle thou condempne me; schewe thou to me, whi thou demest me so.

3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

Whether it semeth good to thee, if thou `falsli chalengist and oppressist me, the werk of thin hondis; and if thou helpist the counsel of wickid men?

4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

Whethir fleischli iyen ben to thee, ethir, as a man seeth, also thou schalt se?

5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

Whether thi daies ben as the daies of man, and `thi yeeris ben as mannus tymes;

6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

that thou enquere my wickidnesse, and enserche my synne?

7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

And wite, that Y haue do no `wickid thing; sithen no man is, that may delyuere fro thin hond?

8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

Thin hondis han maad me, and han formed me al in cumpas; and thou castist me doun so sodeynli.

9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

Y preye, haue thou mynde, that thou madist me as cley, and schalt brynge me ayen in to dust.

10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

Whether thou hast not mylkid me as mylk, and hast cruddid me togidere as cheese?

11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

Thou clothidist me with skyn and fleisch; thou hast ioyned me togidere with boonys and senewis.

12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

Thou hast youe lijf and mercy to me, and thi visiting hath kept my spirit.

13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

Thouy thou helist these thingis in thin herte, netheles Y woot, that thou hast mynde of alle thingis.

14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

If Y dide synne, and thou sparidist me at an our; whi suffrist thou not me to be cleene of my wickidnesse?

15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

And if Y was wickid, wo is to me; and if Y was iust, Y fillid with turment and wretchidnesse `schal not reise the heed.

16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

And if Y reise `the heed for pride, thou schalt take me as a lionesse; and thou turnest ayen, and turmentist me wondirli.

17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

Thou gaderist in store thi witnessis ayens me, and thou multipliest thin yre, `that is, veniaunce, ayens me; and peynes holden knyythod in me.

18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

Whi hast thou led me out of the wombe? `And Y wolde, that Y were wastid, lest an iye `schulde se me.

19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

That Y hadde be, as if Y were not, and `were translatid, ethir borun ouer, fro the wombe to the sepulcre.

20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

Whether the fewnesse of my daies schal not be endid in schort? Therfor suffre thou me, that Y biweile `a litil my sorewe,

21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

bifor that Y go, and turne not ayen, to the derk lond, and hilid with the derknesse of deth, to the lond of wrecchidnesse and of derknessis;

22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.

where is schadewe of deeth, and noon ordre, but euerlastynge hidousnesse dwellith.