Jobi 10
1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!
"My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.
2 Do t’i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.
I will tell God, 'Do not condemn me. Show me why you contend with me.
3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?
Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?
4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?
Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?
5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,
Are your days as the days of mortals, or your years as man's years,
6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,
that you inquire after my iniquity, and search after my sin?
7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?
Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.
8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.
"'Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.
9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!
Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?
10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?
Haven't you poured me out like milk, and curdled me like cheese?
11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.
You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,
You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.
13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.
Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:
14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.
if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.
15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.
If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still shall not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.
16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.
And if I lift myself up, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.
17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.
You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.
18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!
"'Why, then, have you brought me forth out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.
19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.
I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.
20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;
Aren't my days few? Cease then. Leave me alone, that I may find a little comfort,
21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,
before I go where I shall not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;
22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.
the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.'"
