Jobi 10
1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!
My soul is tired of life; I will let my sad thoughts go free in words; my soul will make a bitter outcry.
2 Do t’i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.
I will say to God, Do not put me down as a sinner; make clear to me what you have against me.
3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?
What profit is it to you to be cruel, to give up the work of your hands, looking kindly on the design of evil-doers?
4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?
Have you eyes of flesh, or do you see as man sees?
5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,
Are your days as the days of man, or your years like his,
6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,
That you take note of my sin, searching after my wrongdoing,
7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?
Though you see that I am not an evil-doer; and there is no one who is able to take a man out of your hands?
8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.
Your hands made me, and I was formed by you, but then, changing your purpose, you gave me up to destruction.
9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!
O keep in mind that you made me out of earth; and will you send me back again to dust?
10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?
Was I not drained out like milk, becoming hard like cheese?
11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.
By you I was clothed with skin and flesh, and joined together with bones and muscles.
12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,
You have been kind to me, and your grace has been with me, and your care has kept my spirit safe.
13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.
But you kept these things in the secret of your heart; I am certain this was in your thoughts:
14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.
That, if I did wrong, you would take note of it, and would not make me clear from sin:
15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.
That, if I was an evil-doer, the curse would come on me; and if I was upright, my head would not be lifted up, being full of shame and overcome with trouble.
16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.
And that if there was cause for pride, you would go after me like a lion; and again put out your wonders against me:
17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.
That you would send new witnesses against me, increasing your wrath against me, and letting loose new armies on me.
18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!
Why then did you make me come out of my mother's body? It would have been better for me to have taken my last breath, and for no eye to have seen me,
19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.
And for me to have been as if I had not been; to have been taken from my mother's body straight to my last resting-place.
20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;
Are not the days of my life small in number? Let your eyes be turned away from me, so that I may have a little pleasure,
21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,
Before I go to the place from which I will not come back, to the land where all is dark and black,
22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.
A land of thick dark, without order, where the very light is dark.
