Jeremia 44

1 Fjala që iu drejtua Jeremias lidhur me gjithë Judejtë që banonin në vendin e Egjiptit, që banonin në Migdol, në Tahpanhes, në Nof dhe në vendin e Pathrosit, duke thënë:

Слово бывшее ко Иеремии (от Господа) и ко всем Иудеем сущым в земли Египетстей и седящым во Магдале и во Тафнасе, и во Мемфисе и в земли Пафурсте, глаголя:

2 “Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: Ju keni parë gjithë të keqen që i solla Jeruzalemit dhe tërë qyteteve të Judës; ja, sot janë një shkreti dhe askush nuk banon në to,

тако глаголет Господь Бог Израилев: вы видесте вся злая, яже наведох на Иерусалим и на грады Иудины: и се, пусти суть ныне от живущих,

3 për shkak të ligësisë që kanë kryer duke provokuar zemërimin tim, duke shkuar të djegin temjan dhe t’u shërbejnë perëndive të tjera, që as ata as etërit tuaj nuk kishin njohur kurrë.

от лица злобы их, юже сотвориша разгневати Мя, ходяще кадити богом чуждим, ихже не ведесте вы сами и отцы ваши.

4 Megjithatë unë ju kam dërguar tërë shërbëtorët e mi, profetët, me urgjencë e këmbëngulje për t’ju thënë: “Oh, mos e bëni këtë gjë të neveritshme që unë e urrej”.

И послах к вам отроки Моя пророки заутра, и посылах я, глаголя: не творите дела осквернения сего, егоже возненавидех.

5 Por ata nuk dëgjuan as i vunë veshin që të tërhiqen nga ligësia e tyre, dhe të heqin dorë nga djegia e temjanit perëndive të tjera.

И не послушаша Мене, ни приклониша уха своего обратитися от злоб своих, еже не кадити богом инем.

6 Prandaj tërbimi im, zemërimi im u derdhën dhe u përhapën në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jeruzalemit, që janë bërë të shkreta dhe të braktisura, ashtu siç janë edhe sot”.

И вскапа ярость Моя и гнев Мои и разгореся во вратех Иудиных и вне Иерусалима: и быша во опустение и в непроходимую до сего дне.

7 Por tani kështu thotë Zoti, Perëndia i ushtrive, Perëndia i Izraelit: “Pse kryeni këtë të keqe të madhe kundër vetes suaj, duke shkaktuar shfarosjen tuaj në mes të Judës, burra dhe gra, fëmijë dhe foshnja, kështu që të mos ngelet prej jush asnjë mbetje?

И ныне сице рече Господь Вседержитель, Бог Израилев: вскую вы творите злобы велики на душы своя, еже изсещи вам мужы и жены, младенца и ссущаго от среды Иуды, да не останется ни един от вас,

8 Pse provokoni zemërimin tim me veprën e duarve tuaja, duke u djegur temjan perëndive të tjera në vendin e Egjiptit ku keni ardhur të banoni? Kështu do të shfaroseni dhe do të bëheni një mallkim dhe një turp për të gjitha kombet e dheut.

разгневати Мя в делех рук ваших, кадити богом инем в земли Египетстей, в нюже приидосте жити тамо, да изсечени будете и в проклятие да будете и на укоризну во всех языцех земли?

9 A keni harruar vallë ligësitë e etërve tuaj, ligësitë e mbretërve të Judës, ligësitë e bashkëshorteve të tyre, ligësitë tuaja dhe ligësitë e kryera nga bashkëshortet tuaja në vendin e Judës dhe nëpër rrugët e Jeruzalemit?

Еда забысте злобы отец ваших и злобы царей Иудиных, и злобы князей ваших и злобы вашя, и злобы жен ваших, яже сотвориша в земли Иудине и вне Иерусалима?

10 Deri më sot nuk janë penduar, as kanë patur frikë, as kanë ecur sipas ligjit tim dhe statuteve të mia, që unë kam vënë para jush dhe etërve tuaj”.

И не престаша даже до сего дне и не убояшася и не держахуся законов Моих и повелений Моих, яже дах пред лицем вашим и пред очима отец ваших.

11 Prandaj kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: “Ja, unë e kthej fytyrën time kundër jush për të keqen tuaj dhe për të shkatërruar tërë Judën.

Того ради тако глаголет Господь Сил, Бог Израилев: се, Аз приставлю лице Мое на вы во зло, еже погубити вся люди Иудины:

12 Do të marr pjesën që ka mbetur nga Juda që nguli këmbë të vinte në vendin e Egjiptit për të banuar atje; ata do të konsumohen të gjithë dhe do të bien në vendin e Egjiptit. Do të konsumohen nga shpata dhe nga uria, nga më i vogli deri tek më i madhi; do të vdesin nga shpata dhe nga uria dhe do të bëhen objekt nëme, habije, mallkimi dhe turpi.

и возму останки Иудины, иже поставиша лица своя, еже внити в землю Египетску и жити тамо, и изчезнут вси в земли Египетстей, и падут мечем и гладом, и изчезнут от мала даже до велика: и будут на укоризну и в пагубу и в проклятие:

13 Do të dënoj ata që banojnë në vendin e Egjiptit, ashtu si dënova Jeruzalemin me shpatën, me urinë dhe me murtajën.

и посещу на седящих в земли Египетстей, якоже посетих на Иерусалим, мечем и гладом и смертию,

14 Nuk do të shpëtojë as do të shmanget nga rreziku askush nga mbetje e Judës, që ka ardhur për të banuar në vendin e Egjiptit, për t’u kthyer pastaj në vendin e Judës, ku ata dëshirojnë fort të kthehen për të banuar, por ata nuk do të kthehen me përjashtim të disa të shpëtuarve”.

и не будет уцелевша ни единаго же от оставших Иудиных, обитающих в земли Египетстей, еже возвратитися на землю Иудину, к нейже тии надеются душами своими возвратитися тамо: не возвратятся, разве избегшии.

15 Atëherë tërë burrat që dinin se bashkëshortet e tyre u digjnin temjan perëndive të tjera dhe tërë gratë e pranishme, një turmë e madhe, dhe tërë populli që banonte në vendin e Egjiptit, në Pathros, iu përgjigjën Jeremias, duke thënë:

И отвещаша Иеремии вси мужие разумеющии, яко кадят жены их богом иным, и вся жены собор велик, и вси людие седящии в земли Египетстей, в земли Пафурсте, глаголюще:

16 “Sa për fjalën që na ke thënë në emër të Zotit, nuk do të të dëgjojmë,

слово, еже глаголал еси к нам во имя Господне, не послушаем тебе,

17 por kemi ndërmend të bëjmë ato që kanë dalë nga goja jonë, duke i djegur temjan Mbretëreshës së qiellit dhe duke derdhur libacione siç kemi bërë ne dhe etërit tanë, mbretërit tanë dhe princat tanë në qytetet e Judës dhe nëpër rrugët e Jeruzalemit, sepse atëherë kishim bukë me shumicë, ishim mirë dhe nuk shikonim asnjë fatkeqësi.

яко творяще сотворим всякое слово, еже изыдет из уст наших, кадити царице небесней и возливати ей возлияния, якоже сотворихом мы и отцы наши, и царие наши и князи наши во градех Иудиных и вне Иерусалима: и насытихомся хлебов, и благо нам бысть, и зла не видехом.

18 Por që kur nuk djegim më temjan për Mbretëreshën e qiellit nuk derdhim më libacione për të, na mungon çdo gjë dhe jemi konsumuar nga shpata dhe uria”.

И егда престахом кадити царице небесней и возливати возлияния, оскудехом хлебы вси мы, и мечем и гладом скончахомся.

19 Gratë shtuan: “Kur djegim temjan për Mbetëreshën e qiellit dhe i derdhim libacione, vallë është pa pëlqimin e burrave që i përgatisim ëmbëlsira me fytyrën e saj dhe i derdhim libacione?”.

И егда кадихом мы царице небесней и возливахом ей возлияния, еда без мужей наших творихом ей опресноки и возливахом ей возлияния?

20 Atëherë Jeremia i foli tërë popullit, burrave, grave dhe gjithë njerëzve që i ishin përgjigjur në atë mënyrë dhe tha:

И рече Иеремиа всем людем сильным и всем женам и всем людем отвещавшым ему словеса, глаголя:

21 “A nuk u kujtua vallë Zoti dhe nuk i erdhi ndër mend temjani që keni djegur në qytetet e Judës dhe nëpër rrugët e Jeruzalemit ju, etërit tuaj, mbretërit tuaj, princat tuaj dhe populli i vendit?

не каждение ли, еже кадисте во градех Иудиных и внеуду Иерусалима вы и отцы ваши, и царие ваши и князи ваши и людие земли, помяну Господь, и взыде на сердце Его?

22 Zoti nuk mundi ta durojë më për shkak të ligësisë së veprimeve tuaja dhe të gjërave të neveritshme që keni kryer. Prandaj vendi juaj është shkretuar, është bërë një objekt habie, një mallkim dhe s’ka asnjë banor, siç është akoma sot.

И не можаше Господь терпети ктому от лица злобы деяний ваших и от гнусностей, яже сотвористе: и бысть земля ваша во опустение и в непрохождение и в клятву, еже не быти живущым, якоже есть день сей,

23 Sepse ju keni djegur temjan dhe sepse keni mëkatuar kundër Zotit dhe nuk keni dëgjuar zërin e Zotit dhe nuk keni ecur sipas ligjit të tij, statuteve të tij dhe porosive të tij, prandaj ju ra kjo fatkeqësi, siç shihet sot”.

от лица сих, имже кадисте (идолом) и имиже согрешисте Господеви: и не послушасте гласа Господня, и в повелениих Его и в законе и во свидениих Его не ходисте, и постигнуша вы злая сия, якоже день сей.

24 Pastaj Jeremia i tha tërë popullit dhe tërë grave: “Dëgjoni fjalën e Zotit, o ju të gjithë nga Juda, që ndodheni në vendin e Egjiptit.

И рече Иеремиа людем и женам: слышите слово Господне, весь Иуда, иже есте в земли Египетстей:

25 Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: Ju dhe bashkëshortet tuaja e keni thënë me gojën tuaj dhe e keni kryer me duart tuaja, duke thënë: “Ne duam të mbajmë betimet që kemi bërë, duke djegur temjan për Mbretëreshën e qiellit dhe duke i derdhur libacione”. Po, ju me siguri do të mbani betimet tuaja dhe do ti përmbushni betimet tuaja.

тако рече Господь Вседержитель, Бог Израилев, глаголя: вы и жены вашя усты вашими соглаголасте и руками вашими исполнисте, глаголюще: творяще сотворим исповедания наша, яже обещахом кадити царице небесней и возливати возлияния ей: пребывающе пребысте во обетех ваших и творяще сотвористе я.

26 Prandaj dëgjoni fjalën e Zotit, o ju të gjithë nga Juda që banoni në vendin e Egjiptit: Ja, unë jam betuar për emrin tim të madh, thotë Zoti, që në të gjithë vendin e Egjiptit emri im nuk do të përmendet nga goja e asnjë personi nga Juda që të thotë: “Zoti, Zoti rron!”.

Того ради слышите слово Господне, весь Иуда, седящии в земли Египетстей: се, кляхся именем Моим великим, рече Господь, аще будет ктому имя Мое во устех всего Иуды, еже рещи, жив Господь Бог, во всей земли Египетстей.

27 Ja, unë i kam kujdes ata për të keqen e tyre dhe jo për të mirën e tyre; dhe tërë njerëzit e Judës që ndodhen në vendin e Egjiptit do të vdesin nga shpata dhe nga uria, deri në shkatërrimin e plotë të tyre.

Яко се, Аз возбудихся на ня озлобити их, а не благосотворити, и изчезнут весь Иуда живущии в земли Египетстей мечем и гладом, дондеже скончаются.

28 Megjithatë një numër i vogël të shpëtuarish nga shpata do të kthehet nga vendi i Egjiptit në vendin e Judës. Kështu gjithë ata që kanë mbetur nga Juda, që kanë ardhur në vendin e Egjiptit për të banuar, do të mësojnë cila fjalë do të plotësohet, imja apo ajo e tyre.

И уцелевшии от меча возвратятся на землю Иудину малым числом: и уведят оставшии Иудины, преселившиися в землю Египетску обитати тамо, слово чие пребудет, Мое, или их?

29 Dhe kjo do të jetë për ju shenja, thotë Zoti, që unë do t’ju ndëshkoj në këtë vend në mënyrë që të dini që fjalët e mia kundër jush do të plotësohen me të vërtetë për fatin tuaj të keq”. Kështu thotë Zoti:

И сие вам знамение, глаголет Господь, яко посещу Аз на вы на месте сем, да уведите, яко воистинну исполнятся словеса Моя на вас во злая.

30 “Ja, unë do ta jap Faraonin Hofra, mbretin e Egjiptit, në dorë të armiqve të tij, në dorë të atyre që kërkojnë jetën e tij, ashtu siç e dhashë Sedekian, mbretin e Judës, në dorë të Nebukadnetsarit, mbretit të Babilonisë, që kërkonte jetën e tij”.

Тако рече Господь: се, Аз предаю фараона Вафриа царя Египетска в руце врага его и в руце ищущих души его, якоже дах Седекию царя Иудина в руце Навуходоносора царя Вавилонска врага его и ищущаго души его.