< Jakobit 1 >

1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
Sodꞌa-moleꞌ mia au, Yakobis. Au ia, Lamatualain no hita malanggan Yesus Kristus, atahori dedenun. Au suraꞌ susura ia fee hei atahori Yahudi, mana tungga Lamatuaꞌ Yesus, mana leo-lao sia bee-bꞌee.
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
Toronoo nggare! Au ae ufadꞌe taꞌo ia: mete ma ama hambu sususaꞌ mataꞌ-mataꞌ, na, afiꞌ masaloe. Simbo no rala nemehoꞌot, te dei fo bꞌuna bꞌoan maloleꞌ.
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
Te ata bubꞌuluꞌ tae, mete ma see naꞌatataaꞌ sia sususaꞌ, losa nasenggiꞌ sosobꞌa-dꞌodꞌouꞌ a, ma feꞌe mimihere mikindoo neu Lamatuaꞌ, naa tao nggi bꞌau matu-matu mete ma hambu sosobꞌaꞌ laen.
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
Dadꞌi ama afiꞌ mimitau sususaꞌ. Te ama minori miꞌitataaꞌ sia sususaꞌ losa ama dadꞌi matetuꞌ. No taꞌona, nemehere mara boe naꞌoka nahereꞌ sia Lamatuaꞌ, de nda toꞌa taa esa saa boe.
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
Mete ma hei ruma mimedꞌa nda hambu dalaꞌ fo miꞌitataaꞌ mia sususaꞌ sa, hei mitane mbali Lamatuaꞌ mana nahine basaꞌ e. Eni mana natudꞌu dalaꞌ fee nggi. Eni mana fee nggi dudꞌuꞌa maloleꞌ no rala nemehoꞌot, ma nda namanasa nggi sa, mete ma hei moꞌe mbali E.
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
Mete ma moꞌe mia E, afi moꞌe no rala seseriꞌ. Hei musi mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ mae Ana bisa fee saa fo hei moꞌeꞌ a. Te atahori mana roꞌe no rala seseriꞌ, ana onaꞌ ree fo anin fuu e rae-ata nda natetu-nandaa sa.
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
Atahori se ralan nabꞌabꞌanggi no mudaꞌ onaꞌ naa, ana nda matetuꞌ sia basa dalaꞌ ra sa. Afiꞌ mimihena mae ana hambu saa-saa mia Lamatuaꞌ e boe.
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
Atahori mana tudꞌa-loloeꞌ mana namahere neu Lamatuaꞌ Yesus, musi ramahoꞌo, huu Lamatualain soꞌu nala se dadꞌi bobꞌonggin ena.
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
Ma atahori mamasuꞌiꞌ mana ramahere neu Lamatuaꞌ Yesus ena, ara o musi tao ralan nara ramahoꞌo, huu Lamatuaꞌ nanori se afiꞌ koao. Ia naa rahine rae, dei fo suꞌi nara mana sambulaloꞌ, onaꞌ bunaꞌ sia lasi a nabꞌuna meulau, te nda doo sa ma relo a haa e, de ana male. Atahori mamasuꞌiꞌ ra o onaꞌ naa boe. Mae sira rasambute ro tatao-nonoꞌi nara, te sira o mana sambulaloꞌ boe.
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
Lamatuaꞌ fee papala-babꞌanggiꞌ neu atahori mana naꞌatataaꞌ mia sosobꞌaꞌ a losa nasenggiꞌ. Ma ana simbo nala hahambu masoi-masodꞌaꞌ fo Lamatuaꞌ helu basa fee neu atahori mana sue E. Ana simbo hahambun onaꞌ atahori mana nasenggiꞌ a hambu beker.
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
Misinedꞌa malolole! Mete ma hei ruma hambu sosobꞌaꞌ ma mae tao salaꞌ, afiꞌ rundu mae, “Lamatuaꞌ nae sobꞌa au” Te Lamatualain nda hii-nau tao salaꞌ sa. Ana o nda sobꞌa atahori fo atahori naa hii tao salaꞌ sa.
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
Te salaꞌ nema mia atahori ralan. Fefeun, ralan nau tao deꞌulakaꞌ, de basa ma ana sangga dalaꞌ nae tao deꞌulakaꞌ.
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
Boe ma ana tao, tungga dudꞌuꞌa deꞌulakan nakandondooꞌ a. Mateteꞌen, Lamatualain naꞌondaꞌ huku-dꞌoki mamates neu atahori mana tao deꞌulakaꞌ.
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
Toronoo susueꞌ re! Afiꞌ neneꞌediꞌ soꞌal dalaꞌ ia ra.
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
Dꞌala deꞌulakaꞌ ra nda mia Lamatuaꞌ sa. Te ana mana fee basa papala-babꞌanggi maloleꞌ ma basa dꞌala meumareꞌ. Eni mana naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ relo, fulan, ma nduuꞌ ra. Basa se lali-laliꞌ sia lalai, naa de salao nara ubꞌa-ubꞌa rakandooꞌ a. Akaꞌ a Lamatualain nda mana ubꞌaꞌ sa.
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
Lamatuaꞌ hihii-nanaun fee hita taꞌo ia: Ana fee dedꞌea-oꞌola matetun nema hita. Ma Ana pake dedꞌea-oꞌolan naa, fo fee hita masodꞌaꞌ. Ana pili nala hita dadꞌi mbule-uluꞌ mia basa saa, fo Ana naꞌadadꞌiꞌ sia raefafoꞌ ia.
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Toronoo susue nggare! Misinedꞌa, e! Malolen taꞌo ia: afiꞌ sadꞌiꞌ a olaꞌ a. Malole lenaꞌ, mete ma atahori olaꞌ maloleꞌ, na, nenene malolole dei! Ma afi haelai miminasa.
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
Te mete ma miminasa, na, ama nda bisa tao dꞌala maloleꞌ tungga Lamatualain hihiin sa.
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
Dadꞌi ama musi nggari hendi basa sala-kilu mara. Onaꞌ atahori raue-rameu tine-osi nara, ma dedꞌe hendi manggarauꞌ ra. Hei o musi simbo Lamatuaꞌ hara-liin no rala neloe-nedꞌaeꞌ. Hara-liiꞌ naa ra onaꞌ fini neneselaꞌ sia rala mara. Mete ma ama tao taꞌo naa, dei fo Lamatuaꞌ mboꞌi hendi nggi mia basa sala-kilu mara, ma simbo nggi fo misodꞌa mikindoo mo E.
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
Mete ma ama mihine Lamatuaꞌ hara-liin, na, tao tungga e. Afiꞌ renaꞌ a! Mete ma hei renaꞌ a, te nda tao tungga sa, hei eꞌedik baliꞌ ao mara.
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
Mete ma atahori rena basa hara-liiꞌ naa ra, te nda tao tungga sa, naa onaꞌ atahori sa mete matan sia tiro-ao a. Ana heoꞌ dean, ma liliꞌ hendi mata-aon neuꞌ ena.
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
Te Ama afiꞌ taꞌo naa. Ama musi paresaꞌ malole Lamatualain hara-lii matetun, mana bisa tao atahori nenemboꞌit mia sala-kilu nara. Dei fo Lamatuaꞌ fee papala-babꞌanggiꞌ sia basa saa fo hei taoꞌ ra, sadꞌi rena ma tao tungga hara-liiꞌ naa ra. Afiꞌ rena mendiꞌ ndiki diim ma kalua tungga ndiki onam!
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
Mete ma atahori sa nae eni atahori maloleꞌ, te nda nanea nala bafan sa, eni eꞌedik baliꞌ aon! Eni nemeheren parsumaꞌ a.
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
Huu atahori mana namahere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Amaꞌ Lamatuaꞌ, ralan musi matetuꞌ losa nda hambu manggenggeoꞌ saa sa boe. Naa, tao Ama Lamatualain ralan namahoꞌo. Nemehere matetuꞌ onaꞌ naa, tao atahori hii tulufali ina falu ro ana mat ra. Atahori mana naꞌena nemehereꞌ mataꞌ naa, nda hela atahori raefafoꞌ ia kokoe-nanasi se no tatao deꞌulakaꞌ sa.

< Jakobit 1 >