< Jakobit 1 >

1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
Na da Ya: mese, Gode amola Hina Gode Yesu Gelesu, Ea hawa: hamosu dunu esala. Na da dilia Gode Ea fi dunu osobo bagade fifi asi gala amo ganodini esala, dilima asigi sia: dedesa.
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
Na fi dunu! Adoba: su hou hisu hisu da dilima doaga: sea, mae da: i dione, hahawane ba: ma! Bai Gode da dilima adoba: su hou amo logo hame hedofasea, dilia da mae dafane lelebeba: le, bu gasawane leloma: ne dawa: mu.
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
Be Gode da dilia hou afadenene ida: idafa hamomusa: dawa: lalebeba: le, dilia amo hou ida: iwanedafa amoga doaga: ma: ne, mae dafane gebewane hahawane masa.
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
Be nowa dunu da bagade dawa: su hou hame galea, defea, e da amo lama: ne Godema sia: ne gadomu da defea. Gode da dunu huluane ilima mae hihini hahawane dogolegele imunusa: dawa: beba: le, E da amo hou imunu.
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
Be dilia Godema sia: ne gadosea, dilia logo osea: i hame, be afae fawane asili, dafawaneyale dawa: iwane sia: ne gadomu da defea. Be nowa da dafawaneyale hame dawa: sea, e da hano gafului foga sefasisa agoane ba: sa.
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
Agoai dunu, e da la: ididili la: ididili logo aduna masusa: dawa: beba: le, e da Hinadafa da ema ea hanai liligi imunusa: hamedei agoane ba: mu.
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
Yesu Ea fa: no bobogesu dunu liligi hame gagui dunu, amo Gode da gaguia gadosea, e da hahawane ba: mu da defea.
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
Be Gode da liligi bagade gagui dunu ea hou fonobosea, e amola hahawane ba: mu da defea. Bai bagade gagui dunu ilia da hedolo biomu gisi amo ea sogea defele hedolo mugulumu.
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
Eso ma: sea, gia: i bagadeba: le, amo gisi da hedolo biole, gugunufinisi dagoi ba: sa. Amo defele, bagade gagui dunu da bidi lasu hawa: hamonanea, e da hedolowane gugunufinisi dagoi ba: mu.
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
Nowa dunu da adoba: su hou amo ganodini ea hou hame yolesisia, e da hahawane gala. Bai e da mae yolesili, amo adoba: su hou baligisia, Gode da Ema asigi dunu ilima imunu ilegele sia: i liligi amo esalusudafa habuga, bidi agoane ema imunu.
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
Be adoba: su hou da ema dafama: ne olelemusa: doaga: sea, “Gode da nama dafama: ne olelesa!” amo sia: mu da defea hame. Bai wadela: i dafama: ne adoba: su hou da Godema doaga: mu da hamedei. Amola E da dunu afae ema dafama: ne hamedafa adoba: sa.
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
Be adoba: su hou da dunu hiougisia, e da fedege agoane hisu wadela: i hanai asigi dawa: suga saniga: i dagoi ba: sa.
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
Amasea, ea wadela: i hanai hou da ea dogo ganodini wadela: i hou mano agoane hamone, amo da lalelegesea wadela: i houdafa ba: sa. Amasea, wadela: i hou da asigilasea, amo da mano eno hamosa, amo da bogosu.
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
Na dogolegei fi dunu! Na da Sa: ida: ne ea dilima ogogomu higa: i gala mabu.
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
Ida: iwane iasu liligi huluanedafa da Hebene sogega maha. Gode, amo da muagado gamali huluane hahamoi dunu, E da afadenemu mae dawa: le, gasi hamomusa: sinidigimu hame dawa: E da iasu liligi ida: iwane gala huluane iaha.
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
Gode da hanaiba: le, Ea Sia: dafawane amoga nini hahamoi dagoi. Ea da nini Ea hahamoi liligi amoma bisilua esaloma: ne, nini hahamoi dagoi.
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Na dogolegei fi dunu! Dawa: ma! Dunu huluane ilia ha: giwane nabimu da defea. Be hedolowane bu mae adole ima amola hedolo mae ougima.
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
Osobo bagade dunu ilia ougi hou da Gode Ea ida: iwane hawa: hamosu hame fidisa.
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
Amaiba: le, wadela: i hou amola nigima: hou huluane yolesima. Godema nabasu hou hamoma. Gode Ea sia: amo da dilima gaga: su liligi, E da dilia dogo ganodini hawa: agoane bugimusa: dawa: Dilia amo sia: lalegaguma.
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
Dilia ogogole Gode Ea sia: gega fawane mae nabima. Be Gode Ea sia: nabawane hamoma.
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
Nowa dunu da Gode Ea sia: gega nabalu be nabawane hame hamosea, amo da dunu e da ea odagi ba: ma: ne daya ba: su ganodini ba: sa agoane.
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
Amo dunu da ea odagi ea ba: su ba: lalu, asili, e da hedolowane ea odagi ba: su hou bu gogolesa.
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
Be nowa da sema ida: iwanedafa (amo da osobo bagade dunu halegalewane masa: ne hamosa), amo e da ha: giwane mae yolesili ba: sea amola nabawane mae gogolele hamonanea, amo dunu da osobo bagadega esalea, Gode Ea hahawane dogolegele iasu ba: mu.
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
Nowa dunu da Gode Ea hou lalegagui dagoi hi dawa: sea, defea, e da ea gona: su amoma ouligisuwane esalumu da defea. Nowa dunu da ea gona: su amoma ouligisawane hame esalea, e da Gode hame dawa: amola hi da hima ogogosa.
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
Ada Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa amo fawane hahawane dogolegele ba: sa. Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa agoane ba: sa: - Amo da guluba: mano ouligisu hou, didalo se nababeba: le ouligisu hou, amola wadela: i osobo bagade hou amoga afafasu hou.

< Jakobit 1 >