< Jakobit 5 >

1 Dhe tani ju, o pasanikë: qani dhe vajtoni për të këqijat që do t’ju zënë!
Hete! ry mpañalealeo, miroveta naho mitoreòva amo hasotriañe hivo­trak’ ama’ areoo.
2 Pasuria juaj u kalb dhe rrobat tuaja i brejti tenja.
Fa momoke ty vara’ areo, nihanem-bararaoke o saro’ areoo.
3 Ari dhe argjendi juaj u ndryshkën, dhe ndryshku i tyre do të jetë një dëshmi kundër jush dhe do t’ju përpijë mishërat si zjarr; keni mbledhur thesare në ditët e fundit.
Herefeñe ty volamena naho ty volafoti’ areo, toe ho sesehe’ ty harefesa’e, hampibotseke ty nofo’ areo hoe afo, ie nahaja’ areo ho amo andro honka’eo o vara’ areoo.
4 Ja, paga që u keni ngrënë puntorëve që ju korrën arat, po këlthet; dhe klithmat e atyre që korrën, arritën në vesh të Zotit të ushtrive.
Inao! Mitoreo ty rima’e o mpièke nanatake o tete’ areoo, ie nahaja’ areo avao. Fa nitakats’ an-dravembia’ i Talè’ i màroy ty fitoreova’ o mpanatakeo.
5 Jetuat mbi tokë ndër qejfe dhe shkapërderdhje; i ushqyet zemrat tuaja si për ditë të të therurit.
Ie toe niagaregañe an-tane atoy naho niaiñañoleñañe, nañavondra-troke ho amy andro fandentàñey,
6 Dënuat dhe vratë të drejtin: ai nuk ju kundërshtoi.
Mamàtse naho mañoho-doza amy vañoñey, ie tsy nanohetse.
7 Tani, pra, vëllezër, jini të durueshëm deri në ardhjen e Zotit; shikoni si e pret me durim bujku frytin e çmuar të tokës, deri sa të marrë shiun e parë dhe të fundit.
Mahaliñisa arè ry longo, ampara’ ty fitotsaha’ i Talè. Oniño ty fahaliñisa’ i mpiavay ty voka-tsoa’ i taney, ie liñisa’e ampara’ te avy i loha-orañey naho i oran-jobay.
8 Jini të durueshëm edhe ju dhe forconi zemrat tuaja, sepse ardhja e Zotit është afër.
Mahaliñisa, mihaozara troke, fa an-titotse ty fitotsaha’ i Talè.
9 Mos u ankoni nga njeri tjetri, vëllezër, që të mos dënoheni; ja, gjykatësi është te dera.
Ko mifamarahy ry longo, tsy mone ho zakaeñe. Hehe te mijohañe an-dalañe eo i Mpizakay.
10 O vëllezër të mi, merrni si shembull vuajtjeje dhe durimi profetët, që folën në emër të Zotit.
O koahe, rendreho o mpitoky nisaontsy amy tahina’ i Talèio ho fandrazañañe ty fahaliñisañe naho hasotriañe.
11 Ja, ne shpallim të lum ata që duruan; ju keni dëgjuar për durimin e Jobit, dhe e keni parë fatin përfundimtar që Zoti i rezervoi, sepse Zoti është plot mëshirë e dhembshuri.
Ataon-tika haha ty mahafifeake. Toe jinanji’ areo ty fahaliñisa’ i Joba naho niisa’ areo ty nanoe’ i Talè, fa lifon-kalèn’ arofo naho fiferenaiñañe t’i Talè.
12 Dhe, para së gjithash, vëllezër të mi, mos bëni be as për qiellin as për dheun, as mos bëni ndonjë be tjetër; por le të jetë “po” -ja juaj “po” dhe “jo” -ja “jo”, që të mos bini nën dënim.
Mandikoatse ie iabiy, ry longo, ko mifanta—he amy like­rañey, ke ami’ty tane toy, hera am-panta ila’e, fe anò eka ty eka’ areo, naho Aiy! ty tsie’ areo, tsy mone hampihotrahan-jaka.
13 A vuan ndonjë nga ju? Le të lutet. A është i gëzuar ndokush? Le të këndojë psalme!
Ia ama’ areo ro misotry? Soa re te hihalaly. Ia ty ehake? Ehe t’ie hisabo.
14 A është i sëmurë ndonjë nga ju? Le të thërrasë pleqtë e kishës dhe ata të luten përmbi të, dhe le ta lyejnë me vaj në emër të Zotit,
Ama’areo ao hao ty siloke? Soa re te hikanjy o bei’ i Fivoriio hihalaly ho aze, hañosoran-tavoñe amy tahina’ i Talèy,
15 dhe lutja e besimit do ta shpëtojë të sëmurin dhe Zoti do ta mëkëmbë; dhe nëse ka bërë mëkate, ato do t’i falen.
Ie mihalaly am-patokisañe ro mahajangañe i natindriy vaho hatroa’ i Talè. Ie nandilatse, le hafahañe.
16 Rrëfeni fajet njeri tjetrit dhe lutuni për njeri tjetrin, që të shëroheni; shumë fuqi ka lutja e të drejtit kur bëhet me gjithë shpirt.
Aa le mifampiantofa tahiñe vaho mifampihalalia le ho jangañe. Mahatafe­tetse raha maro ty halaly toloñe’ ty vantañe.
17 Elia ishte një njeri me të njëtat pasionet tona, dhe u lut intensivisht që të mos binte shi, edhe nuk ra shi mbi dhe për tre vjet e gjashtë muaj.
Ondaty nira-vintañe amantika t’i Elia, ie nihalaly ty tsy hahavian’ orañe, le tsy niavy an-tane atoy naho tsy niritse hey ty taoñe telo-tsi-enem-bolañe.
18 Dhe u lut përsëri dhe qielli dha shi edhe dheu dha frytin e vet.
Ie nihalaly indraike, le nampikojojoahe’ i likerañey i orañey vaho nahatoly sabo ty tane.
19 Vëllezër, në qoftë se ndonjë nga ju del nga rruga e së vërtetës dhe dikush e kthen,
Ory longo, naho ama’ areo ty mandifik’ ami’ty hatò, vaho eo ty mampoly aze,
20 le ta dijë se ai që e kthen mëkatarin nga të gabuarit e rrugës së tij, do të shpëtojë një shpirt nga vdekja dhe do të mbulojë një shumicë mëkatesh.
Le maharendreha te ze mampitolike ty mpanan-kakeo amy fandilara’e i lalañey ro handromba-piaiñe tsy hihomake vaho handembeke tahiñe maro.

< Jakobit 5 >