< Jakobit 5 >

1 Dhe tani ju, o pasanikë: qani dhe vajtoni për të këqijat që do t’ju zënë!
Long angraengnawk, vaihi angzo oh loe, nangcae nuiah kaom hankoi patangkhanghaih to hanghaih hoiah qah o haih ah.
2 Pasuria juaj u kalb dhe rrobat tuaja i brejti tenja.
Nangcae angraenghaih loe amro boeh, nangcae ih kahni doeh karaa mah caak boih boeh.
3 Ari dhe argjendi juaj u ndryshkën, dhe ndryshku i tyre do të jetë një dëshmi kundër jush dhe do t’ju përpijë mishërat si zjarr; keni mbledhur thesare në ditët e fundit.
Sui hoi sum kanglungnawk doeh aek mah caak boih boeh; to tiah aek mah caak ih hmuen loe nangcae hnukung ah om ueloe, hmai mah kangh ih baktih toengah nangcae ih ngan to caa tih. Hnukkhuem ni hanah ni tacong to na patung pae o boeh.
4 Ja, paga që u keni ngrënë puntorëve që ju korrën arat, po këlthet; dhe klithmat e atyre që korrën, arritën në vesh të Zotit të ushtrive.
Khenah, na lawk ah toksah kaminawk ih toksakhaih atho to na paek o ai, nihcae to na ling o pongah, toksah kaminawk loe hang o: caang aat kaminawk qahhaih lok to Sabaoth Angraeng ih naa ah phak boeh.
5 Jetuat mbi tokë ndër qejfe dhe shkapërderdhje; i ushqyet zemrat tuaja si për ditë të të therurit.
Nangcae loe phuhnaephaih hoi taksa nawmhaih hoiah hae long nuiah kho na sak o; ani phak naah boh hanah suek ih maitaw baktiah, na thawk o hruk boeh.
6 Dënuat dhe vratë të drejtin: ai nuk ju kundërshtoi.
Nangcae ih lok aek ai, katoeng kaminawk to lok na caek o moe, na hum o boeh.
7 Tani, pra, vëllezër, jini të durueshëm deri në ardhjen e Zotit; shikoni si e pret me durim bujku frytin e çmuar të tokës, deri sa të marrë shiun e parë dhe të fundit.
To pongah nawkamyanawk, Angraeng angzoh khoek to palungsawk oh. Lawk tok sah kami loe, long hoiah atho kaom thingthai to tacawt hanah, hmaloe koek hoi hnukkhuem koek khotui hnu ai karoek to kawbangmaw palungsawkhaih hoiah a zing, tito khen oh.
8 Jini të durueshëm edhe ju dhe forconi zemrat tuaja, sepse ardhja e Zotit është afër.
Nangcae doeh palungsawk oh toeng ah; Angraeng angzohhaih ni loe zoi boeh pongah, poekhaih palungthin cak o sak ah.
9 Mos u ankoni nga njeri tjetri, vëllezër, që të mos dënoheni; ja, gjykatësi është te dera.
Nawkamyanawk, maeto hoi maeto angzoeh o hmah, to tih ai nahaeloe lokcaekhaih na hnu o moeng tih: khenah, lokcaekkung loe thok taengah angdoet boeh.
10 O vëllezër të mi, merrni si shembull vuajtjeje dhe durimi profetët, që folën në emër të Zotit.
Nawkamyanawk, Angraeng ih ahmin hoi lok taphong tahmaanawk ih patangkhanghaih, pauephaih hoi palungsawkhaih to kuu la oh.
11 Ja, ne shpallim të lum ata që duruan; ju keni dëgjuar për durimin e Jobit, dhe e keni parë fatin përfundimtar që Zoti i rezervoi, sepse Zoti është plot mëshirë e dhembshuri.
Khenah, raihaih pauep thaih kaminawk loe tahamhoihaih hnu kami ah oh o, tiah poekhaih a tawnh o. Job palungsawkhaih to na thaih o boeh, Angraeng loe palungnathaih hoiah koi pongah, boenghaih niah Angraeng mah anih han sak pae ih hmuen to na panoek o boeh.
12 Dhe, para së gjithash, vëllezër të mi, mos bëni be as për qiellin as për dheun, as mos bëni ndonjë be tjetër; por le të jetë “po” -ja juaj “po” dhe “jo” -ja “jo”, që të mos bini nën dënim.
Toe nawkamyanawk, hmuen boih ah lokkamhaih to sah o hmah, van hoiah maw, to tih ai boeh loe long hoiah maw lokkamhaih to sah o hmah, kawbaktih kasae lokkamhaih doeh sah o hmah: tangtang ni, tiah na thuih o ih lok loe, tangtang ah om nasoe loe, tangtang ai, tiah na thuih o ih lok loe, tangtang ai ah om nasoe, to tih ai nahaeloe lokcaekhaih na tong o moeng tih.
13 A vuan ndonjë nga ju? Le të lutet. A është i gëzuar ndokush? Le të këndojë psalme!
Nangcae thungah raihaih tong kami na oh o maw? Lawkthui nasoe. Poeknawm kami na oh o maw? Saam laa to sah nasoe.
14 A është i sëmurë ndonjë nga ju? Le të thërrasë pleqtë e kishës dhe ata të luten përmbi të, dhe le ta lyejnë me vaj në emër të Zotit,
Nangcae thungah nganna kami oh maw? Kricaa zaehoikung kacoehta to kawk nasoe; Angraeng ih ahmin hoiah situi bawh nasoe loe, lawkthui pae nasoe.
15 dhe lutja e besimit do ta shpëtojë të sëmurin dhe Zoti do ta mëkëmbë; dhe nëse ka bërë mëkate, ato do t’i falen.
Tanghaih hoi lawkthuihaih mah ngantuisak ueloe, Angraeng mah anih to pathawk tih; anih mah zaehaih sah moeng cadoeh, a zaehaihnawk to tahmen pae tih.
16 Rrëfeni fajet njeri tjetrit dhe lutuni për njeri tjetrin, që të shëroheni; shumë fuqi ka lutja e të drejtit kur bëhet me gjithë shpirt.
Ngan na tui o thai hanah, maeto hoi maeto sakpazaehaih taphong oh, maeto hoi maeto hanah lawkthui oh. Kaciim kami maeto mah palung tang hoi lawkthuihaih loe kating ai atho oh.
17 Elia ishte një njeri me të njëtat pasionet tona, dhe u lut intensivisht që të mos binte shi, edhe nuk ra shi mbi dhe për tre vjet e gjashtë muaj.
Elijah loe aicae baktiah taksa hoi kaom kami maeto toeng ni, toe anih loe kho angzoh han ai ah loktangta hoiah lawk a thuih, to naah saning thumto hoi khrah tarukto thung long nuiah kho angzo ai.
18 Dhe u lut përsëri dhe qielli dha shi edhe dheu dha frytin e vet.
Anih mah lawkthuih let naah, van hoi khotui to krak moe, long mah thingthai to tacawtsak.
19 Vëllezër, në qoftë se ndonjë nga ju del nga rruga e së vërtetës dhe dikush e kthen,
Nawkamyanawk, loktang lok hoiah amkhraeng ving nangcae thungah kaom kami maeto to, kami maeto mah amlaemsak let nahaeloe,
20 le ta dijë se ai që e kthen mëkatarin nga të gabuarit e rrugës së tij, do të shpëtojë një shpirt nga vdekja dhe do të mbulojë një shumicë mëkatesh.
kami zae caeh pazaehaih loklam thung hoiah angqoisak let kami loe, duekhaih thung hoiah pakhra to pahlong ueloe, pop parai zaehaihnawk to kraeng pae tih, tiah kaom lok to anih mah panoek nasoe.

< Jakobit 5 >