< Jakobit 4 >

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?
Hei akaꞌ mireresi ma mitofa esa no esa. Huu-patan sa? Naa dadꞌi, huu sia taladꞌa mara hambu atahori rae sangga nemehoꞌot soaꞌ neu ao nara
2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.
Hei misuuꞌ a hambu saa esa, te nda nai dai sa. Boe ma hei rala mara mera, de akaꞌ mireresi, ma mifetu, losa hei nda hia-bii mae misa atahori sa. Hei nda hambu e sa, huu hei nda hule-oꞌe, ma nda moꞌe mia Lamatuaꞌ sa.
3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.
Te mae hei hule-oꞌe losa etu fatu hau ra o, hei nda hambu saa fo moꞌeꞌ a sa, huu moꞌe tunggaꞌ a hihii ao-sisi mara.
4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.
Memaꞌ hei atahori nda mana maꞌatataaꞌ sa! hei onaꞌ atahori masaoꞌ ra esa ralan nda naꞌatataaꞌ no esa sa, de hohongge leli. Mete ma hei tunggaꞌ a raefafoꞌ ia hihii-nanaun, na, tao ao mara musu mo Lamatualain. Naa eni ena!
5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?
Naa de, Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ nae, “Lamatuaꞌ fee Dula-dalen sia rala tara ena. Ma Dula-daleꞌ hihiin, fo taꞌatataaꞌ takandoo to E. Te huu, Ana horombala.”
6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.
Lenaꞌ fai, Lamatualain feꞌe nau fee tamba rala malolen. Naa de, Susura Meumareꞌ a, nae: “Lamatuaꞌ labꞌan atahori mana koaoꞌ ra, te natudꞌu rala malolen neu atahori mana raloe-radꞌae rala nara.”
7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!
Lamatuaꞌ naa, Malangga! Dadꞌi fee ao mara reu E, fo tungga hihiin. Ama afiꞌ tungga nitu ra malangga monaen hihii-nanaun. Labꞌan mihereꞌ e. No taꞌo naa, ana nela hela nggi.
8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!
Sangga dalaꞌ fo misodꞌa ralaꞌ esa mo Lamatualain. No taꞌo naa, Ana deka no nggi. Weh, mana masodꞌa sia sala kiluꞌ re! Ama musi tao mitetu dꞌala masodꞌa mara. Ma, rala mana banggi-bꞌanggiꞌ re! Ama musi laoꞌ no ndoos mo Lamatuaꞌ, afi dinggoꞌ dii-ona mi fai. Dꞌoo basa ia misodꞌa no nemehoꞌot ma kido-kedꞌeꞌ a. De miloeꞌ leo! Hei bubꞌuluꞌ rala mana banggi-bꞌanggi mara ma sala-kilu mara ena. Malole lenaꞌ fale rala mara ma nggae ei-ei leo.
9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.
10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!
Mete ma hei mihine tebꞌe-tebꞌeꞌ mae, memaꞌ hei nda mindaa sia Lamatualain matan sa, dei fo Ana soꞌu nala nggi dadꞌi atahori maloleꞌ sia matan.
11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.
Toronoo nggare! Afiꞌ olaꞌ miꞌimuti-miꞌimu esa no esa nara malolen. Te mete ma hei olaꞌ taꞌo naa, ma fee salaꞌ mikindooꞌ a neu atahori ra, hei milena-langga neu Lamatuaꞌ hohoro-lalanen mana oi, “Musi sue toronom, ona aom boe.” Mete ma hei nda tungga hohoro-lalaneꞌ naa sa, hei soꞌu minanaru ao mara lenaꞌ Lamatuaꞌ hohoro-lalanen.
12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?
Akaꞌ Lamatuaꞌ mesaꞌ ne, mana tao hohoro-lalaneꞌ naa, naꞌena hak naꞌetuꞌ hita dedꞌean. Ma akaꞌ Eni naꞌena hak fee masodꞌaꞌ neu nggita, do, fee huku-doki mate neu nggita. Hei nda miꞌena hak miꞌetuꞌ atahori dedꞌean sa, do olaꞌ miꞌimuti atahori nara malolen.
13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,
Taꞌo ia! Hei, musi mihine ena fo afiꞌ olaꞌ mae, “Faiꞌ ia do mbila na, hai mae mi sia kota naa! Hai mae leo sia naa too esa. Hai mae danggan fo hambu bunaꞌ mbei!”
14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.
Ho bubꞌuluꞌ saa soꞌal fai mana nema ia ra? Nda hambu esa nahine masodꞌaꞌ ia nenendin sa. Atahori masodꞌan ona lumeꞌ sou, te aibꞌoiꞌ ma mopo neuꞌ ena.
15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.
Malole lenaꞌ hei olaꞌ mae, “Mete ma Lamatuaꞌ sue, na, hai misodꞌa. Ma mete ma Lamatuaꞌ nau, na, hai tao ia,”
16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.
Te mete ma nda olaꞌ taꞌo naa sa, na, hei koa-kaaꞌ a. Naa ona hei liliiꞌ Lamatuaꞌ sia dudꞌuꞌa-afi mara. Naa sala monaeꞌ.
17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.
Misinedꞌa malolole! Atahori mana nahine dꞌala matetuꞌ a, te nda tao tungga taꞌo naa sa, naa eni tao sala ena.

< Jakobit 4 >