< Jakobit 4 >

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?
NOHEA mai la na kaua a me na hakaka ana iwaena o oukou? Aole anei no na kuko o oukou e kaua ana iloko o ko oukou mau lala?
2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.
Ua kuko hoi oukou, aole i loaa; ua huahuwa ae la oukou me ka pepehi aku, aole e hiki ia oukou ke loaa mai; ua hakaka oukou me ke kaua aku, aole nae i loaa, no ko oukou noi ole aku:
3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.
Ke noi nei oukou, me ka loaa ole, no ka mea, ua noi pono ole oukou, i pau ai ia mea ma ko oukou mau kuko.
4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.
E na kane moe kolohe a me na wahine moe kolohe, aole anei oukou i ike, o ka hoolauna ana me ko ke ao nei, he ku e aku ia i ke Akua? O ka mea e makemake e hoolauna pu me ko ke ao nei, ua lilo ia i enemi no ke Akua.
5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?
Ke manao nei anei oukou ua olelo wale mai ka palapala, Ua kuko no ka uhane e noho ana iloko o kakou me ka huahuwa?
6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.
Haawi mai la ia i ka lokomaikai mahuahua ae; no ia hoi, i mai la ia, Ku e aku la ke Akua i ka poe haaheo, a haawi mai la hoi i ka lokomaikai i ka poe hoohaahaa.
7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!
Nolaila, e hoolohe oukou i ke Akua; e pale aku hoi i ka diabolo, alaila e holo aku ia mai o oukou aku.
8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!
E hookokoke aku oukou i ke Akua, a e hookokoke mai kela ia oukou. E ka poe hewa, e hoomaemae i ko oukou mau lima, e huikala hoi i ko oukou mau naau, e ka poe naau lolelua.
9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.
E ehaeha oukou, e u aku hoi me ka uwe; e hoolilo i ko oukou akaaka i uwe ana, a me ko oukou olioli i kaumaha.
10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!
E hoohaahaa oukou ia oukou iho imua o ka Haku, a nana oukou e hookiekie ae.
11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.
E na hoahanau, mai olelo ino oukou i kekahi i kekahi. O ka mea e olelo ino aku no kona hoahanau, me ka hoohewa aku i kona hoahanau, oia ka i olelo ino aku no ke kanawai me ka hoohewa hoi i ke kanawai; ina oe i hoohewa aku i ke kanawai, aole loa oe i malama aku i ke kanawai, aka, ua lilo oe i mea kau kanawai.
12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?
Hookahi no mea nana i haawi i ke kanawai, e hiki no ia ia ke hoola a me ka luku aku hoi. Owai la hoi oe e hoohewa aku nei ia hai?
13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,
E hele oukou, e ka poe e olelo ana, E hele makou i keia la paha, apopo paha i kahi kulanakauhale, a malaila makou e noho ai i hookahi makahiki, a e kuai aku, kuai mai, a e loaa ka waiwai;
14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.
Oiai aole oukou i ike i ka ka la apopo. No ka mea, heaha ko oukou ola? Kainoa he wahi mahu no ia, i pua iki ae, alaila nalo ae la.
15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.
Eia ko oukou pono e olelo ae, Ina e makemake mai ka Haku, alaila o ola makou, a e hana i kela mea, i keia mea.
16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.
Ano la, ua lealea oukou i ko oukou kaena ana; a o ia lealea a pau ua hewa ia.
17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.
Nolaila, o ka mea i ike i ka hana pono, aole nae i hana, he hewa no ia nona.

< Jakobit 4 >