Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

D'où viennent les luttes et d'où viennent les querelles parmi vous? N'est-ce pas de vos passions, qui combattent dans vos membres?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

Vous convoitez, et vous n'obtenez pas; vous êtes meurtriers et jaloux; vous ne pouvez parvenir à rien; vous avez des querelles et des luttes; vous n'obtenez pas, parce que vous ne demandez pas.

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

Vous demandez et vous ne recevez pas, parce que vous demandez mal, pour tout dépenser dans vos plaisirs.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

Ames adultères, ne savez-vous pas que l'amour du monde est inimitié contre Dieu? Ainsi, celui qui veut être l'ami du monde devient l'ennemi de Dieu.

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

Ou bien, pensez-vous que l'Écriture parle en vain? L'Esprit que Dieu a fait habiter en nous, nous réclame avec jalousie;

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

mais il nous accorde une grâce plus grande encore. C'est pourquoi l'Écriture dit: «Dieu résiste aux orgueilleux, mais il fait grâce aux humbles.»

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Soumettez-vous donc à Dieu; résistez au Diable, et il fuira loin de vous.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Approchez-vous de Dieu, et il s'approchera de vous. Pécheurs, nettoyez vos mains, et vous dont l'âme est partagée, purifiez vos coeurs!

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Sentez votre misère; soyez dans le deuil, et pleurez! Que votre rire se change en deuil, et votre joie en tristesse!

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

Humiliez-vous devant le Seigneur, et il vous élèvera.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Mes frères, ne médisez pas les uns des autres. Celui qui médit de son frère ou qui juge son frère, médit de la loi et juge la loi. Or, si tu juges la loi, tu n'es pas observateur de la loi, tu t'en rends le juge.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

Un seul est législateur et juge, Celui qui peut sauver et qui peut perdre. Mais qui es-tu, toi qui juges ton prochain?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

A vous maintenant, qui dites: Nous irons aujourd'hui ou demain dans telle ville, nous y passerons une année, nous ferons des affaires et nous gagnerons de l'argent.

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

— vous qui ne savez pas ce que sera demain! En effet, qu'est-ce que votre vie? Vous n'êtes qu'une vapeur, qui paraît un instant et qui s'évanouit ensuite.

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

Vous devriez dire, au contraire: Si le Seigneur le veut, nous serons en vie, et nous ferons telle ou telle chose.

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

Mais voici maintenant que votre orgueil éclate dans vos paroles présomptueuses! Or, toute vanterie de ce genre est mauvaise.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

Ainsi donc, celui qui sait faire le bien et qui ne le fait pas, commet un péché.