Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

D'où viennent vos guerres? d'où viennent vos querelles? n'est-ce pas de vos passions qui combattent dans vos membres?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

Vous convoitez et vous ne possédez pas; vous êtes meurtriers, vous êtes jaloux, et vous ne pouvez pas obtenir; vous vous querellez et vous vous disputez; vous ne possédez pas, parce que vous ne savez pas demander:

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

vous demandez et vous ne recevez pas, parce que vous demandez mal et pour fournir un aliment à vos passions.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

Idolâtres! ne savez-vous pas que l'amour du monde, c'est l'inimitié contre Dieu? Celui donc qui veut être l'ami du monde est constitué l'ennemi de Dieu.

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

Prenez-vous pour des paroles en l'air les paroles de l'Écriture? le Dieu jaloux réclame l'Esprit qu'il nous a donné;

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

de plus il nous accorde une grâce supérieure à celle du monde. Voilà pourquoi il est écrit: «Dieu résiste aux orgueilleux Et il fait grâce aux humbles.»

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Soumettez-vous donc à Dieu; résistez au diable, et il fuira loin de vous.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Approchez-vous de Dieu et il s'approchera de vous. Purifiez vos mains, vous qui êtes pécheurs! Sanctifiez vos coeurs, vous qui êtes irrésolus!

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Souffrez de votre misère, soyez tristes, versez des larmes, que votre rire se change en pleurs et votre gaîté en chagrin;

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

humiliez-vous devant le Seigneur et il vous élèvera.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Ne médisez pas les uns des autres, frères. Celui qui médit d'un frère ou qui juge son frère, médit de la Loi et juge la Loi. Or, si tu juges la Loi, tu n'observes plus la Loi, tu te mets au-dessus d'elle.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

Un seul est législateur et juge: Celui qui a le pouvoir de sauver et de perdre; mais qui es-tu, toi, pour juger ton prochain?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

Et maintenant à vous autres, qui dites: — «Aujourd'hui ou demain nous irons dans telle ville, nous y passerons un an, nous ferons des affaires et nous gagnerons de l'argent»,

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

sans savoir ce que sera demain. (Qu'est-ce, en effet, que votre vie? Vous n'êtes qu'une vapeur visible un moment, puis disparaissant.)

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

Que vous feriez mieux de dire: «Si le Seigneur le veut, nous serons en vie et nous ferons ceci ou cela.»

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

Vous vous enorgueillissez dans votre vaine ostentation; cette sorte d'orgueil est mauvaise.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

Celui qui sait faire le bien et ne le fait pas, commet un péché.