Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

D'où viennent les guerres, et d'où viennent les luttes parmi vous? N'est-ce pas de vos passions qui se déchaînent dans vos membres?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

Vous désirez et vous n'obtenez pas; vous tuez, vous enviez, et vous ne pouvez arriver à rien; vous êtes dans un état de lutte et de guerre. Vous n'obtenez pas, parce que vous ne demandez pas;

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

vous demandez, et vous ne recevez pas, parce que vous demandez mal, et dans le but de satisfaire vos passions.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

Ames adultères, ne savez-vous pas que l'amour du monde est inimitié contre Dieu? Celui donc qui veut être ami du monde est ennemi de Dieu;

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

ou bien, pensez-vous que l'Écriture parle en vain? C'est avec jalousie que Dieu chérit l’âme qu'il a mise au dedans de nous,

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

et il accorde une grâce supérieure à celle que le monde accorde; c'est pourquoi l'Écriture dit: «Dieu résiste aux orgueilleux, mais il fait grâce aux humbles.»

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Soumettez-vous donc à Dieu; résistez au diable, et il s'enfuira de vous.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Approchez-vous de Dieu, et il s'approchera de vous. Nettoyez vos mains, pécheurs; purifiez vos âmes, hommes irrésolus.

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Sentez votre misère, affligez-vous et pleurez: que votre rire se change en pleurs et votre joie en tristesse.

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

Humiliez-vous devant le Seigneur, et il vous élèvera.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Mes frères, ne parlez point mal les uns des autres: celui qui dit du mal d'un frère ou qui juge son frère, dit du mal de la loi et juge la loi; or, si tu juges la loi, tu n'es pas un observateur de la loi, mais tu t'en fais juge.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

Un seul est législateur et juge, c'est Celui qui a la puissance de sauver et de perdre; mais qui es-tu, toi, qui juges le prochain?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

A vous maintenant qui dites: «Aujourd'hui et demain nous irons dans telle ville, nous y passerons une année, nous trafiquerons et nous gagnerons»

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

— vous, qui ne savez pas ce qu'il en sera de demain, car qu'est-ce que votre vie? Vous êtes une vapeur qui paraît un moment, puis qui disparaît

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

— tandis que vous devriez dire: «Si le Seigneur le veut, nous vivrons et nous ferons ceci ou cela.»

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

Glorifiez-vous donc avec vos vanteries! Toute jactance semblable est mauvaise.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

Celui donc qui sait faire ce qui est bien, et qui ne le fait pas, commet un péché.