Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

D’où viennent les guerres, et d’où les batailles parmi vous? N’est-ce pas de cela, de vos voluptés qui combattent dans vos membres?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

Vous convoitez, et vous n’avez pas; vous tuez et vous avez d’ardents désirs, et vous ne pouvez obtenir; vous contestez et vous faites la guerre; vous n’avez pas, parce que vous ne demandez pas;

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

vous demandez, et vous ne recevez pas, parce que vous demandez mal, afin de le dépenser pour vos voluptés.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

Adultères, ne savez-vous pas que l’amitié du monde est inimitié contre Dieu? Quiconque donc voudra être ami du monde, se constitue ennemi de Dieu.

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

Ou pensez-vous que l’écriture parle en vain? L’Esprit qui demeure en nous, désire-t-il avec envie?

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

Mais il donne une plus grande grâce. C’est pourquoi il dit: « Dieu résiste aux orgueilleux, mais il donne [la] grâce aux humbles ».

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Soumettez-vous donc à Dieu. Résistez au diable, et il s’enfuira de vous.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Approchez-vous de Dieu, et il s’approchera de vous. Nettoyez vos mains, pécheurs, et purifiez vos cœurs, vous qui êtes doubles de cœur.

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Sentez vos misères, et menez deuil et pleurez. Que votre rire se change en deuil, et votre joie en tristesse.

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

Humiliez-vous devant le Seigneur, et il vous élèvera.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Ne parlez pas l’un contre l’autre, frères. Celui qui parle contre son frère ou qui juge son frère, parle contre la loi et juge la loi. Or si tu juges la loi, tu n’es pas un observateur de la loi, mais un juge.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

Un seul est législateur et juge, celui qui peut sauver et détruire; mais toi, qui es-tu qui juges ton prochain?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

À vous maintenant, qui dites: Aujourd’hui ou demain nous irons dans telle ou telle ville, et nous y passerons une année, et nous trafiquerons et nous gagnerons,

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

vous qui ne savez pas ce [qui arrivera] le jour de demain; (car qu’est-ce que votre vie? car elle n’est qu’une vapeur paraissant pour un peu de temps et puis disparaissant; )

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

au lieu de dire: Si le Seigneur le veut et si nous vivons, nous ferons aussi ceci ou cela.

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

Mais maintenant vous vous glorifiez dans vos vanteries. Toute jactance pareille est mauvaise.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

Pour celui donc qui sait faire le bien et qui ne le fait pas, pour lui c’est pécher.