Jakobit 4
1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?
Wherof ben batelis and cheestis among you? Whether not of youre coueitisis, that fiyten in youre membris?
2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.
Ye coueiten, and ye han not; ye sleen, and ye han enuye, and ye moun not gete. Ye chiden, and maken batel; and ye han not, for ye axen not.
3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.
Ye axen, and ye resseyuen not; for that ye axen yuele, as ye schewen opynli in youre coueitisis.
4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.
Auowtreris, witen not ye, that the frenschip of this world is enemye to God? Therfor who euere wole be frend of this world, is maad the enemye of God.
5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?
Whether ye gessen, that the scripture seith veynli, The spirit that dwellith in you, coueitith to enuye?
6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.
But he yyueth the more grace; for which thing he seith, God withstondith proude men, but to meke men he yyueth grace.
7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!
Therfor be ye suget to God; but withstonde ye the deuel, and he schal fle fro you.
8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!
Neiye ye to God, and he schal neiye to you. Ye synneris, clense ye hondis, and ye double in soule, purge ye the hertis.
9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.
Be ye wretchis, and weile ye; youre leiyyng be turned in to weping, and ioye in to sorewe of herte.
10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!
Be ye mekid in the siyt of the Lord, and he schal enhaunse you.
11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.
My britheren, nyle ye bacbite ech othere. He that bacbitith his brothir, ethir that demeth his brothir, bacbitith the lawe, and demeth the lawe. And if thou demest the lawe, thou art not a doere of the lawe, but a domesman.
12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?
But oon is makere of the lawe, and iuge, that may lese, and delyuere.
13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,
And who art thou, that demest thi neiybore? Lo! now ye, that seien, To dai ethir to morewe we schulen go in to thilke citee, and there we schulen dwelle a yeer, and we schulen make marchaundise, and we schulen make wynning;
14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.
whiche witen not, what is to you in the morewe.
15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.
For what is youre lijf? A smoke apperinge at a litil, and aftirward it schal be wastid. Therfor that ye seie, If the Lord wole, and if we liuen, we schulen do this thing, ether that thing.
16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.
And now ye maken ful out ioye in youre pridis; euery siche ioye is wickyd.
17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.
Therfor it is synne to hym, that kan do good, and doith not.
