Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

What is the cause of the fighting and quarrelling that goes on among you? Is not it to be found in the desires which are always at war within you?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

You crave, yet do not obtain. You murder and rage, yet cannot gain your end. You quarrel and fight. You do not obtain, because you do not ask.

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

You ask, yet do not receive, because you ask for a wrong purpose — to spend what you get upon your pleasures.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

Unfaithful people! Do not you know that to be friends with the world means to be at enmity with God? Therefore whoever chooses to be friends with the world makes himself an enemy to God.

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

Do you suppose there is no meaning in the passage of Scripture which asks — ‘Is envy to result from the longings of the Spirit which God has implanted within you?’

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

No; the gift that God gives is for a nobler end; and that is why it is said — ‘God is opposed to the haughty, but gives help to the humble.’

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Therefore submit to God; but resist the Devil, and he will flee from you.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Draw near to God, and he will draw near to you. Make your hands clean, you sinners; and your hearts pure, you vacillating men!

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Grieve, mourn, and lament! Let your laughter be turned to mourning, and your happiness to gloom!

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

Humble yourselves before the Lord, and he will exalt you.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Do not disparage one another, Brothers. He who disparages his Brother, or passes judgment on his Brother, disparages the Law and passes judgment on the Law. But, if you pass judgment on the Law, you are not obeying it, but judging it.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

There is only one Lawgiver and Judge — he who has the power both to save and to destroy. But who are you that pass judgment on your neighbour?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

Listen to me, you who say ‘To-day or to-morrow we will go to such and such a town, spend a year there, and trade, and make money,’

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

And yet you do not know what your life will be like to-morrow! For you are but a mist appearing for a little while and then disappearing.

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

You ought, rather, to say ‘If the Lord wills, we shall live and do this or that.’

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

But, as it is, you are constantly boasting presumptuously! All such boasting is wicked.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

He, then, who knows what is right but fails to do it — that is sin in him.