Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

Where do wars and contentions among you come from? Is it not from this: from your own desires, which battle within your members?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

You desire, and you do not have. You envy and you kill, and you are unable to obtain. You argue and you fight, and you do not have, because you do not ask.

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

You ask and you do not receive, because you ask badly, so that you may use it toward your own desires.

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

You adulterers! Do you not know that the friendship of this world is hostile to God? Therefore, whoever has chosen to be a friend of this world has been made into an enemy of God.

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

Or do you think that Scripture says in vain: “The spirit which lives within you desires unto envy?”

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

But he gives a greater grace. Therefore he says: “God resists the arrogant, but he gives grace to the humble.”

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

Therefore, be subject to God. But resist the devil, and he will flee from you.

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

Draw near to God, and he will draw near to you. Cleanse your hands, you sinners! And purify your hearts, you duplicitous souls!

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

Be afflicted: mourn and weep. Let your laughter be turned into mourning, and your gladness into sorrow.

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

Be humbled in the sight of the Lord, and he will exalt you.

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

Brothers, do not choose to slander one another. Whoever slanders his brother, or whoever judges his brother, slanders the law and judges the law. But if you judge the law, you are not a doer of the law, but a judge.

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

There is one lawgiver and one judge. He is able to destroy, and he is able to set free.

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

But who are you to judge your neighbor? Consider this, you who say, “Today or tomorrow we will go into that city, and certainly we will spend a year there, and we will do business, and we will make our profit,”

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

consider that you do not know what will be tomorrow.

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

For what is your life? It is a mist that appears for a brief time, and afterwards will vanish away. So what you ought to say is: “If the Lord wills,” or, “If we live,” we will do this or that.

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

But now you exult in your arrogance. All such exultation is wicked.

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

Therefore, he who knows that he ought to do a good thing, and does not do it, for him it is a sin.