Jakobit 4
1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?
तुसन मां लड़ाई ते झगड़े कोट्ठां एइतन? कुन तैन खुवैइशन सेइं नईं ज़ैना तुश्शे अंगन मां लेड़तिन?
2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.
तुस खुवैइश रखतथ, पन तुसन मैल्ले न, एल्हेरेलेइ तुस खून ते जलन केरतथ, ते किछ हासिल न केरि बटथ तुस झगड़तथ ते लड़तथ; तुसन एल्हेरेलेइ न मैल्ले, कि तुस मगथ न।
3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.
तुस मगतथ ते मैल्ले न, किजोकि बुरी इच्छा सेइं मगतथ, ताके अपने एशे मां खर्च़ केरथ।
4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.
हे बेईमान लोकव, कुन तुस न ज़ानथ, कि दुनियारी चीज़न सेइं दोस्ती रखनी परमेशरे सेइं बैर केरनोए, ज़ै कोई दुनियारो दोस्त भोनो चाते, तै अपनो आप परमेशरेरो दुश्मन बनाते।
5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?
कुन तुस इन समझ़तथ, कि पवित्रशास्त्र बेफैइदू ज़ोते कि, “ज़ै आत्मा तैने असन मां छ़डी, कुन तै एरी इच्छा केरती, ज़ेसेरो फल जलन भोए?”
6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.
पन ज़ै अनुग्रह परमेशर देते तै बड़ो मज़बूते, एल्हेरेलेइ पवित्रशास्त्रे मां इन लिखोरूए, “कि परमेशर अभिमान केरनेबालां केरो मुकाबलो केरते, पन दीनन् पुड़ अनुग्रह केरते।”
7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!
एल्हेरेलेइ परमेशरेरे अधीन भोथ, ते ज़ैन शैतान तुसन करां करानू चाते तैन न केरा, त तै तुसन करां दूर नश्शेलो।
8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!
परमेशरेरे नेड़े एज्जा, त तै तुश्शे नेड़े एज्जेलो, हे पापी लोकव, अपने ज़िन्दगी करां पाप दूर केरा, ते हे दुमन्ने बाले लोकव अपने मन्न पवित्र केरा।
9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.
अपने पापां केरे वजाई सेइं दुखी भोथ, ते शोग केरा, ते लेरां देथ, तुश्शी हासी शोगे मां, ते तुश्शी खुशी उदैसी मां बेदलोए।
10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!
प्रभुएरे सामने नम्र बना, त तै तुसन इज़्ज़त देइतां उच्चे केरेलो।
11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.
हे ढ्लाव ते बेइनव, एक्की होरेरी तुहीन न केरा, ज़ै अपने ढ्लाएरी तुहीन केरते, या अपने ढ्लाए पुड़ दोष लाते, तै मूसेरे कानूनेरी भी तुहीन केरते, ते मूसेरे कानूने पुड़ दोष लाते, ते अगर तू कानूने पुड़ दोष लातस, त तू कानूने पुड़ च़लने बालो न भोव, पन तैसेरो हाकिम भोव।
12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?
मूसेरो कानून देनेबालो ते हाकिम त अक्के, तै परमेशर आए, ज़ैस कां बच़ाने ते नाश केरनेरी शक्ति आए, तू कौन आस, ज़ै अपने पड़ोसी पुड़ दोष लातस?
13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,
तुस ज़ैना इन ज़ोतथ, “कि अज़ या कालां अस कोन्ची होरि नगर मां गेइतां अक साल बीतामेले, ते बुपार केरतां फैइदो उठामेले।”
14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.
ते इन न ज़ानथ कि कालां कुन भोलू, शुना, तुश्शी ज़िन्दगी आए कुन? तुस त भाखेरे ज़ेरेथ, ज़ै थोड़े च़िरे लेइहोते, ते फिरी गैइब भोते।
15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.
एल्हेरेलेइ तुसेईं इन ज़ोरू लोड़े, “अगर प्रभु चाए, त अस ज़ींते रहमेले, ते इन या तैन कम भी केरमेले।”
16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.
पन हुनी तुस अपने अभिमाने पुड़ घमण्ड केरतथ, एरू सब घमण्ड बुरू भोते।
17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.
एल्हेरेलेइ ज़ै कोई भलाई केरनि ज़ानते ते न केरे, तैसेरेलेइ ई पापे।
