< Jakobit 3 >

1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Ⱪerindaxlirim, aranglardin kɵp kixi tǝlim bǝrgüqi boliwalmanglar! Qünki silǝrgǝ mǝlumki, biz [tǝlim bǝrgüqilǝr] baxⱪilardin tehimu ⱪattiⱪ soraⱪⱪa tartilimiz.
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
Qünki ⱨǝmmimiz kɵp ixlarda hatalixip putliximiz. [Ⱨalbuki], ǝgǝr birsi tilda hatalaxmisa, u kamalǝtkǝ yǝtkǝn, pütkül tenini tizginliyǝligǝn adǝm bolidu.
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
Mana, biz atlarni ɵzimizgǝ beⱪindurux üqün aƣziƣa yügǝn salimiz; buning bilǝn pütkül tǝnlirini [haliƣan tǝrǝpkǝ] buriyalaymiz.
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
Mana, kemilǝrgimu ⱪaranglar; xunqilik yoƣan bolsimu, yǝnǝ kelip dǝⱨxǝtlik xamallar tǝripidin urulup ⱨǝydilidiƣan bolsimu, lekin rolqi ⱪǝyǝrgǝ ularni ⱨǝydǝy desǝ, u kiqikkinǝ bir rol arⱪiliⱪ uni haliƣan tǝrǝpkǝ buraydu.
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
Xuningƣa ohxax, gǝrqǝ til [tenimizning] kiqik bir ǝzasi bolsimu, lekin tolimu yoƣan sɵzlǝydu. Kiqikkinǝ bir ot uqⱪunining qong ormanƣa ot tutaxturalaydiƣanliⱪini oylap beⱪinglar!
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
Til — dǝrwǝⱪǝ bir ottur; u ǝzalirimiz arisidin orun elip ⱪǝbiⱨlikkǝ tolƣan bir alǝm bolidu. U pütkül tǝnni bulƣiƣuqidur; u dozah otidin tutaxturulup, pütkül tǝbiǝtning qaⱪiƣa ot tutaxturidu! (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
Qünki ⱨǝrtürlük ⱨaywanlar ⱨǝm uqar-ⱪanatlar, ɵmiligüqi ⱨaywanlar ⱨǝm dengizdiki mǝhluⱪlar insaniyǝt tǝripidin kɵndürülmǝktǝ ⱨǝmdǝ kɵndürülgǝnidi.
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
Əmma tilni ⱨeqkim kɵndürǝlmǝydu; u tinimsiz rǝzil bir nǝrsǝ bolup, janƣa zamin bolidiƣan zǝⱨǝrgǝ tolƣandur.
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
Biz tilimiz bilǝn Pǝrwǝrdigar Atimizƣa xanu-tǝxǝkkür ⱪayturimiz, wǝ yǝnǝ uning bilǝn Hudaning obrazida yaritilƣan insanlarni ⱪarƣaymiz.
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Demǝk, ohxax bir eƣizdin ⱨǝm tǝxǝkkür-mubarǝk ⱨǝm lǝnǝt-ⱪarƣax qiⱪidu. I ⱪerindaxlirim, bundaⱪ bolmasliⱪi kerǝk!
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
Bir bulaⱪ ohxax bir kɵzdin birla waⱪitta tatliⱪ ⱨǝm ⱪirtaⱪ su qiⱪiramdu?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
I ⱪerindaxlirim, ǝnjür dǝrihi zǝytunning mewisini bǝrmǝydu, yaki üzüm teli ǝnjürning mewisini berǝlǝmdu? Ⱨǝm tuzluⱪ [bulaⱪ] tatliⱪ sunimu qiⱪiralmaydu.
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Aranglarda kim dana wǝ pǝmlik? Pǝzilǝtlik yürüx-turuxidin u danaliⱪⱪa has bolƣan mɵmin-kǝmtǝrlik bilǝn ǝmǝllirini kɵrsǝtsun!
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Lekin ǝgǝr ⱪǝlbinglarda aqqiⱪ ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolsa, ǝmdi yalƣan sɵzlǝr bilǝn ⱨǝⱪiⱪǝtni yoⱪⱪa qiⱪarmanglar, mahtanmanglar.
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
Bundaⱪ «danaliⱪ» ǝrxtin ǝmǝs, bǝlki dunyaƣa, insan tǝbiiyitigǝ has bolup, jin-xǝytandin kǝlgǝndur.
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
Qünki ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolƣanla yǝrdǝ ⱪalaymiⱪanqiliⱪ wǝ ⱨǝrhil rǝzilliklǝr bolidu.
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
Lekin ǝrxtin kǝlgǝn danaliⱪ bolsa, u aldi bilǝn paktur, u yǝnǝ tinqliⱪpǝrwǝr, hux peil, baxⱪilarning pikrigǝ ⱪuliⱪi oquⱪ, rǝⱨimdil bolup, yahxi mewilǝr bilǝn tolƣan, uningda tǝrǝpbazliⱪ yaki sahtipǝzlik yoⱪtur.
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ uruⱪliri tinqliⱪpǝrwǝrlǝr arisida qeqilip, tinqliⱪ iqidǝ mewǝ beridu.

< Jakobit 3 >