< Jakobit 3 >

1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਕੈਰਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗੁਰੁਤਰਦਣ੍ਡੋ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੂਯਮ੍ ਅਨੇਕੇ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਕਾ ਮਾ ਭਵਤ|
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਯੰ ਬਹੁਵਿਸ਼਼ਯੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਖਲਾਮਃ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਨ ਸ੍ਖਲਤਿ ਸ ਸਿੱਧਪੁਰੁਸ਼਼ਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਵਸ਼ੀਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸਮਰ੍ਥਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ|
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਵਾਨ੍ ਵਸ਼ੀਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਕ੍ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਖਲੀਨਾਨ੍ ਨਿਧਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਸ਼ਰੀਰਮ੍ ਅਨੁਵਰ੍ੱਤਯਾਮਃ|
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੇ ਪੋਤਾ ਅਤੀਵ ਬ੍ਰੁʼਹਦਾਕਾਰਾਃ ਪ੍ਰਚਣ੍ਡਵਾਤੈਸ਼੍ਚ ਚਾਲਿਤਾਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪਿ ਕਰ੍ਣਧਾਰਸ੍ਯ ਮਨੋ(ਅ)ਭਿਮਤਾਦ੍ ਅਤਿਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰੇਣ ਕਰ੍ਣੇਨ ਵਾਞ੍ਛਿਤੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨੁਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ|
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਰਸਨਾਪਿ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਰਾਙ੍ਗੰ ਸਨ੍ਤੀ ਦਰ੍ਪਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਭਾਸ਼਼ਤੇ| ਪਸ਼੍ਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਙ੍ਮਹਾਰਣ੍ਯੰ ਦਹ੍ਯਤੇ (ਅ)ਲ੍ਪੇਨ ਵਹ੍ਨਿਨਾ|
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
ਰਸਨਾਪਿ ਭਵੇਦ੍ ਵਹ੍ਨਿਰਧਰ੍ੰਮਰੂਪਪਿਸ਼਼੍ਟਪੇ| ਅਸ੍ਮਦਙ੍ਗੇਸ਼਼ੁ ਰਸਨਾ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਨ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸਾ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਦੇਹੰ ਕਲਙ੍ਕਯਤਿ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰਥਸ੍ਯ ਚਕ੍ਰੰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਲਯਤਿ ਨਰਕਾਨਲੇਨ ਜ੍ਵਲਤਿ ਚ| (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
ਪਸ਼ੁਪਕ੍ਸ਼਼੍ਯੁਰੋਗਜਲਚਰਾਣਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਭਾਵੋ ਦਮਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਿਕਸ੍ਵਭਾਵੇਨ ਦਮਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਚ|
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਜਿਹ੍ਵਾ ਦਮਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ ਸਾ ਨ ਨਿਵਾਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਨਿਸ਼਼੍ਟੰ ਹਲਾਹਲਵਿਸ਼਼ੇਣ ਪੂਰ੍ਣਾ ਚ|
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
ਤਯਾ ਵਯੰ ਪਿਤਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਃ, ਤਯਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੇ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਸ਼ਪਾਮਃ|
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
ਏਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਦਨਾਦ੍ ਧਨ੍ਯਵਾਦਸ਼ਾਪੌ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤਃ| ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
ਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣਃ ਕਿਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਛਿਦ੍ਰਾਤ੍ ਮਿਸ਼਼੍ਟੰ ਤਿਕ੍ਤਞ੍ਚ ਤੋਯੰ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਉਡੁਮ੍ਬਰਤਰੁਃ ਕਿੰ ਜਿਤਫਲਾਨਿ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾ ਵਾ ਕਿਮ੍ ਉਡੁਮ੍ਬਰਫਲਾਨਿ ਫਲਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਕਃ ਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣੋ ਲਵਣਮਿਸ਼਼੍ਟੇ ਤੋਯੇ ਨਿਰ੍ਗਮਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਜ੍ਞਾਨੀ ਸੁਬੋਧਸ਼੍ਚ ਕ ਆਸ੍ਤੇ? ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜ੍ਞਾਨਮੂਲਕਮ੍ਰੁʼਦੁਤਾਯੁਕ੍ਤਾਨੀਤਿ ਸਦਾਚਾਰਾਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਮਾਣਯਤੁ|
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣਮਧ੍ਯੇ ਯਦਿ ਤਿਕ੍ਤੇਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾ ਵਿਵਾਦੇੱਛਾ ਚ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸਤ੍ਯਮਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧੰ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਧ੍ਵੰ ਨਚਾਨ੍ਰੁʼਤੰ ਕਥਯਤ|
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਾਦ੍ ਆਗਤੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਰ੍ਥਿਵੰ ਸ਼ਰੀਰਿ ਭੌਤਿਕਞ੍ਚ|
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
ਯਤੋ ਹੇਤੋਰੀਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾ ਵਿਵਾਦੇੱਛਾ ਚ ਯਤ੍ਰ ਵੇਦ੍ਯੇਤੇ ਤਤ੍ਰੈਵ ਕਲਹਃ ਸਰ੍ੱਵੰ ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਞ੍ਚ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
ਕਿਨ੍ਤੂਰ੍ੱਧ੍ਵਾਦ੍ ਆਗਤੰ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਨੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਸ਼ੁਚਿ ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਤਮ੍ ਆਸ਼ੁਸਨ੍ਧੇਯੰ ਦਯਾਦਿਸਤ੍ਫਲੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਮ੍ ਅਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟਞ੍ਚ ਭਵਤਿ|
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
ਸ਼ਾਨ੍ਤ੍ਯਾਚਾਰਿਭਿਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤ੍ਯਾ ਧਰ੍ੰਮਫਲੰ ਰੋਪ੍ਯਤੇ|

< Jakobit 3 >