< Jakobit 3 >

1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Eigi ichil-inaosa, nakhoi ayambana tambiba ojasing oiganu maramdi tambiba oja oiba eikhoi henna kanba wayenba phanggani haiba nakhoina khangliba aduni.
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
Eikhoi pumnamak toina asoiba toui. Adubu kanagumba mi amana mahakna haiba wada asoiba amata leitrabadi, mahak mapung phaba amasung mahakki masa apumba khudum chanba ngamba mi amani.
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
Eikhoigi haiba innanaba eikhoina sagolgi machinda yachan challi aduga eikhoina chatningba maphamda mahakpu chat-hanba ngammi.
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
Nattraga achouba hi amagi maramda wakhal tousi: hi adu yamna chaojarabasu amadi akanba nungsitna humlaga purabasu piklaba nougi mapanna hinao sabana chatning chatningba maikeida koilei leiba ngammi.
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
Adugumduna lei asisuni: madu pikcharasu achou achoubasinggi maramda napan tou-i. Khanthabiyu, piklaba meirik amana chaokhraba umang amabu mei chak-hanba ngamlibani!
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
Leidi meigumbani, ayol arangi taibangpanbani; leina eikhoigi hakchang kayatsinggi marakta kayat ama oiduna hakchang apumbada phattaba sandok-i, amasung mahakki punsigi khongchat pumnamak norok-maktagi lakpa meina chak-halli. (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
Makhal khudingmakki sasing, ucheksing, mapukna sittuna chatpa sasing amasung isingda hinglibasingbu mioibana lakpa ngammi.
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
Adubu mi kana amatana leibu lakpadi ngamde. Masi khudum chanba ngamdaba phattaba amani, siba yaba huna thalli.
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
Masigi lei asina eikhoina eikhoigi Mapu Ibungo amasung Ipabu thagatli, aduga Tengban Mapugi mitamda semkhraba misingbu eikhoina sirap tou-i.
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Chin amatadagi thagat waheising amasung sirap touba thoklak-i. Eigi ichil inaosa, masi asumna oiroidabani!
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
Iphut amadagi thumhi chenba ising amasung thumhi chendaba ising animak thoklakte.
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
Eigi ichil inaosa, heiyit panbida chorphon panba yaba hounade aduga anggur pambida heiyit panba yaba hounade. Matou asumna thumhi chenba iphutna thumhi chendaba ising thok-hanba yaba hounade.
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Nakhoigi narakta asingba amasung wakhal taba kanagumba yaobra? Mahakki aphaba punsi amadi lousing amasung nolukpaga loinna mahakna pangthokpa aphaba thabakna utsanu.
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Adubu nakhoigi thamoinungda yamna kallakpa amasung masagi oijabata thiba adu karigumba leirabadi, nakhoina nakhoigi lousinggi maramda chaothoktuna achumbagi maiyokta pap langsin-ganu.
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
Adugumba lousing adudi swargadagi lakpa natte; madu taibangpangi oibani, thawaigi oiba natte lai phattabadagi oibani.
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
Kallakpa amasung masagi oijaba thiba leiba maphamda charangnaba amadi makhal khudingmakki phattaba adu lei.
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
Adubu swargadagi lakpa lousing adu ahanbada asengbani; adudagi ingthaba, pukning tappa, amasung marup mapang oiba; nungsiheibana thanba amasung aphaba thabakki maheising puthokpa; michang-mikhai naidaba amasung aphasasinnaba yaodaba oi.
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
Ingthabagi maru hunba ingthaba pibasingna achumba chatpagi mahei lok-i.

< Jakobit 3 >