< Jakobit 3 >

1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Mwet lulalfongi wiuk, in tia pus suwos weang mwet luti, tuh kowos etu lah kut mwet luti uh fah nununkeyuk upa liki mwet ngia.
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
Kut nukewa tafongla pacl puspis. Tusruktu fin oasr mwet tia tafongla ke kas lal, el sie mwet suwohs su ku in leumi manol nufon.
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
Kut kapriya mwe kuhf se nu in oalin horse uh in sang kifasul elan akos kut ac fahsr nu yen kut lungse fahsr nu we.
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
Nunku pac ke oak nes lulap uh, finne yohk ac el kasrusr ke eng upa uh, ac ku in kifusyuk ke kitin ikwik na srisrik, ac ku in kasrusr nu kutena acn ma captain el lungse in som nu we.
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
Ouinge loh uh: ma na srisrik se, a el ku in konkin ke ma lulap. Nunku ke insak na lulap se ac ku in firirla ke kitin firir na srisrik!
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
Ac loh uh el oana sie e. El oana sie faclu ma sessesla ke ma sutuu, su oan in manosr ac osralik ma koluk in manosr nufon. El ku in furreak moul lasr nufon ke sie e na ngeng ma tuku in hell me. (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
Ku in akmunayeyuk kain in kosro nukewa, ac mwet uh akmunaye tari kosro lemnak ac won, ma orakrak ac ik.
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
Tusruktu soenna oasr sie mwet ku in akmunaye loh uh — ma na koluk se ac koflana kifusyukla, sessesla ke pwasin in misa.
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
Kut orekmakin loh uh in sang kulo nu sin Leum ac Papa tumasr, ac oayapa in selngawi mwet wiasr, su orekla in lemluman God.
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Kas in sang kulo ac kas in selnga tukeni illa liki oalu sefanna. Mwet wiuk, tiana wo in ouinge!
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
Kof loslos ac kof taek tia ku in tukeni sororme liki unon in kof sefanna.
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
Mwet lulalfongi wiuk, sak fig soko tia ku in fokla tuh olive pa fahko, ac oa in grape tia ku in fokla tuh fig pa fahko uh. Unon in kof kifinte tia ku in use kofonot.
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Ya oasr sie inmasrlowos su oasr etauk ac lalmwetmet yoro? Elan akpwayei ke moul wo lal, ac ke orekma wo el orala ke inse pusisel ac lalmwetmet.
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Tusruktu insiom fin sessesla ke sok, srunga, ac nunku kac sifacna, nik kom orekma koluk in kisrung ma pwaye ke kom konkin lalmwetmet lom.
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
Lalmwetmet ouinge tia ma tuku lucng me, a ma lun faclu — tia ma lun ngun, a ma lun Devil.
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
Yen ma oasr sok ac nunku kac sifacna we, fohs ac kain in ma koluk nukewa oasr pac we.
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
Ma se meet ke lalmwetmet lucng me uh pa nasnas; el oayapa misla, okak, ac kulang; sessesla ke pakoten ac fahko wo puspis; wangin srisri ac kutasrik.
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
Mwet iwe elos yukwiya fita lun misla, na elos ac fah kosrani fahko lun misla, su pa suwoswos.

< Jakobit 3 >