< Jakobit 3 >

1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Hagi nenafugtane nasarahetanena rempi huzami vahera rama'amota manisune hutma ontahiho, na'ankure tamagra ko antahi'naze, maka rempima hunezamumota Anumzamo'a hanavetino keaga hurantegahie.
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
Na'ankure rama'a zampi havizana nehune. Hagi iza'o agrama kema hanifima fatgo osu kegaga huzanku'ma kva'ma hanimo'a, agra soe ne'kino amne mika avufgamofona kvahu so'e nehie.
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
Hanki osi ainia hosirimimofo zamagipi tamage'antesie huta nofi renteta, zamazeri rukre hanunkeno'a, amne hosimofo mika avufgamo'a tamage'anteno rukre hugahie.
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
Hagi vente'mofone keho, tusi'aza me'neanagi ra zahomo retunefe. Hianagi osi zotareti, inantego ventema azeri ne'moma vunakuma hirega, azeri rukre higeno nevie.
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
Hagi anahukna huno agefuna osi avufgamo'agi, tusi'a veganokno ageru rugahie. Osi teve regregeno, ra avo'no traza afe teaza hugahie!
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
Hagi tagefunamo'a tevegna hu'ne. Tagefunafina kefo kemo avite'neankino, amne ana miko kavufamofona eri haviza hugahie. Amne ana miko kavufga teve kampina avrenente. Ana tevea teve kuma'mo taginte'ne. (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
Na'ankure mika ruzahu ruzahu afi' zagakfama, namazagama, zmasaguregati regrarohe'za vano nehaza zagaramima, hagerimpi zagamofona vahe'mo'za azeri agazone neheze.
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
Hianagi vahe'mo'a, agefunamofo kegava krino, azeri agazonea osugahie. Vahe'mofo azeri fri avua tagazamo avitegeno, kefo kemoke atirami vava hugahie.
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
Tagnefunanu Rantimofone, Anumzanena ra zanagia nezanamita, ana tagnefunanura Anumzamo'a Agragna retro huzmente'nea vahe'mokizmi sifna kea hunezmantone.
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Ana agipintike asomu kene, sifna kenena atineramie. Nenfugta nasarehetanena e'inahu'zana omneno.
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
Amne magoke kampuipintira, tintfane, hagerinena ehanatigaha'o?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
Nenfugata nasarahetanena, fiki zafamo'a olivi raga amne rentegahifi, krepi nofimo fiki raga rentegahio? I'o. Anahu kna huno hagerimpintira tintfana fore osugahie.
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Hagi iza amu'nontamifintira ama antahintahine mika zampima anihu vahera mani'ne? Ana knare antahintahi'a atrenkeno knare eri'zama'amoki, avufa anteramino mani avu'ava zamo, erinte ama hino.
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Hianagi vahe'mofoma antahimugi ante'zamo'ene kagraguke antahizamo kagu'afi mevitenenigenka, kavufga mareri kavukvatetira tamage kemofo eri amnezanknara osuo.
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
E'inahukna havi antahintahizana, monafintira nomeanki, ama mopafi kefo hankrotegati ne-e.
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
Krimpa mugi'zane, kavufa antemareri'zama me'nesifina, miko'mako havi fatgo osu'zana me'nenigenka kegahane.
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
Hu'neanagi monafinti erami'nea knare antahintahizana, ese'zana agru huno mani antahintahiza me'ne. Rimpa fruma huno mani'zane, miko kna akoheno mani'zane, rumofo ke antahimi'zane, asunku hu'zane knare'zane aviteno nemanie. Mago'mofonkuke hu'zana omaneno tamage avu'avake hu'zane.
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
Rumokizmima zamarimpa fruma erinezamiza vahe'mo'za, zamarimpa fruzamofo avimaza nehankrazanki'za, nena'ama vasagesazana fatgo avu'avaza hamaregahaze.

< Jakobit 3 >