Jakobit 3
1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Ta ishato, hinttefe daroti asttamaare gidoppo. Nu, asttamaareti haratappe aadhdhiya pirddaa ekkanayssa hintte ereeta.
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
Nu ubbay daroban balettoos. Ba odan balettonna oonikka banatethaa naaganaw dandda7iya polo asi.
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
Parati nuus kiitettana mela bixaala barssidi nuuni koyaa bessi ubbaa efoos.
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
Markkabey hessa mela gita gidishe wolqqaama carkkuwan sugettikokka, entta laaggeyssi ba koyaa bessi zaaridi laaggiya guutha mithan laagettidi bees.
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
Hessada inxarssi asatethaa giddon guutha gidikkoka daro gitaban ceeqettees. Guutha tami daro gita woraa xuuggees.
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
Inxarssi tama mela. Inxarssi nu asatethaa giddon iitan kumida alame; asatetha ubbaa tunisees. Gaannameppe keyaa tamada nu de7uwa wotha ubbaa xuuggees. (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
Do7atanne kafota, ulora gooshetteyssatanne abban de7iya medhetethata ubbaa asi haarees; enttika haarettidosona.
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
Shin oonikka inxarssi haaranaw dandda7ibeenna. Inxarssi wodhiya marzey kumida haarettonna iita medhetethi.
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
Nu inxarssan, nu, Godaanne Xoossaa galatoos. Qassi iyara Xoossaa leemison Medhettida asaa qanggoos.
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Issi doonappe galatinne qanggethi keyees. Ta ishato, hessada hananaw bessenna.
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
Pulttoy issi ollaafe mal7iya haathinne cammiya haathi pulttanaw dandda7ii?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
Ta ishato, balase mithi shamaho ayfanaw dandda7ii? Woykko woyne mithi balase mitha ayfe ayfanaw dandda7ii? Camo haathafe mal7o haathi keyanaw dandda7enna.
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Hintte giddon cinccinne akeekanchchoy oonee? Ba lo77o de7uwa, ashkketethaninne cinccatethan oosettida ooson besso.
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Shin hintte wozanan cammiya qanaateynne bana dosoy de7ikko ceeqettofite; tumaa bolla worddotoppite.
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
Hessa mela cinccatethay saloppe yidabaa gidonnashin, hessi asabaa, alamebaa, xalahebaa.
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
Qanaateynne bana dosoy de7iya son ooshshinne iita ooso ubbay de7oosona.
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
Shin bollafe yaa cinccatethay ubbaafe sinthe geeshshi. Qassi sarotethi, aadatethi, si7idi ekkeyssa, qadhetteyssa, lo77o ayfey kumidayssa, ase shaakkonnayssanne cubbotethi baynnayssa.
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
Sarotethaa doseyssati sarotethi zeridi xillotethi buuccosona.
