Jakobit 3
1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
ⲁ̅ⲙⲡⲉⲣϣⲱⲡⲉ ⲛϩⲁϩ ⲛⲥⲁϩ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲧⲛⲛⲁϫⲓ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲣⲓⲙⲁ ⲧⲏⲣⲛ
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
ⲃ̅ⲧⲉⲛϩⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲛϩⲁϩ ⲛⲥⲟⲡ ⲧⲏⲣⲏ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲟⲩⲛ ⲟⲩⲁ ⲛϥϩⲏⲩ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲉϥϣⲁϫⲉ ⲉⲓ ⲡⲁⲓ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉⲗⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲉⲩⲟⲩⲛ ϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲭⲁⲗⲓⲛⲟⲩ ⲙⲡⲉϥⲕⲉⲥⲱⲙⲁ ⲧⲏⲣϥ
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
ⲅ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲧⲉⲛⲛⲟⲩϫ ⲛⲛⲉⲭⲁⲗⲓⲛⲟⲥ ⲉⲣⲱⲟⲩ ⲛⲛⲉϩⲧⲱⲱⲣ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲱⲧⲙ ⲛⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲧⲛⲕⲧⲟ ⲙⲡⲉⲩⲕⲉⲥⲱⲙⲁ ⲧⲏⲣϥ
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
ⲇ̅ⲉⲓⲥ ⲛⲕⲉϫⲏⲩ ⲉⲧⲟ ⲛⲧⲉⲓϭⲟⲧ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣ ϩⲱⲧ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲧⲏⲩ ⲉⲩⲛⲁϣⲧ ⲥⲉⲕⲧⲟ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲩⲓ ⲛϩⲓⲏ ⲉⲡⲥⲁ ⲉⲧⲉϥⲟⲩⲁϣϥ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲉⲣ ϩⲙⲉ
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
ⲉ̅ⲧⲁⲓ ϩⲱⲱϥ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲙⲡⲗⲁⲥ ⲟⲩⲕⲟⲩⲓ ⲙⲙⲉⲗⲟⲥ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ϥϫⲉ ⲛⲟϭ ⲛϣⲁϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ϣⲁⲣⲉ ⲟⲩⲕⲟⲩⲓ ⲛⲕⲱϩⲧ ϫⲉⲣⲉ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲩⲗⲏ
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
ⲋ̅ⲡⲗⲁⲥ ϩⲱⲱϥ ⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲡⲉ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲛⲇⲁⲇⲓⲕⲓⲁ ⲡⲉ ⲡⲗⲁⲥ ϩⲛ ⲛⲙⲙⲉⲗⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲉⲧϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲥⲱⲙⲁ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉⲙϩⲟ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲭⲟⲥ ⲙⲡⲉϫⲡⲟ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣⲱⲕϩ ⲙⲙⲟϥ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲅⲉϩⲉⲛⲛⲁ (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
ⲍ̅ⲫⲩⲥⲓⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲓⲙ ⲛⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉϩⲁⲗⲁⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϫⲁⲧϥⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲃⲧ ⲥⲉⲥⲱⲙ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲟⲙⲟⲩ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲩⲥⲓⲥ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
ⲏ̅ⲡⲗⲁⲥ ⲇⲉ ⲉⲓ ⲙⲛ ϭⲟⲙ ⲛⲗⲁⲁⲩ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲇⲁⲙⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲁⲓ ⲉⲧϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲉⲧϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲉϩ ⲙⲙⲁⲧⲟⲩ ⲛⲣⲉϥⲙⲟⲟⲩⲟⲩⲧ
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
ⲑ̅ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ⲧⲛⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲓⲱⲧ ⲁⲩⲱ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ⲧⲛⲥⲁϩⲟⲩ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲙⲓⲟⲟⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲉⲓⲛⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
ⲓ̅ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲓⲧⲁⲡⲣⲟ ⲛⲛⲟⲩⲱⲧ ϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲥⲙⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲥⲁϩⲟⲩ ϣϣⲉ ⲁⲛ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲉⲧⲣⲉⲛⲁⲓ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲏⲧⲉⲓ ϣⲁⲣⲉ ϩⲉⲛϩⲟⲛⲃⲉ ⲧⲁⲩⲟ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ϯⲓⲙⲟⲩⲙⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲙⲡⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧϩⲟⲗϭ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲙⲟⲗϩ
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲙⲏ ⲟⲩⲛ ϭⲟⲙ ⲉⲧⲣⲉⲟⲩⲃⲱ ⲛⲕⲛⲧⲉ ⲧⲁⲩⲉ ϫⲟⲉⲓⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲏ ⲧⲉ ⲟⲩⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲧⲁⲩⲉ ⲕⲛⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛⲉϣ ⲙⲗϩ ⲣ ⲙⲟⲟⲩ ⲉϥϩⲟⲗϭ
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲥⲁⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲣⲙⲛϩⲏⲧ ⲉⲧⲉⲛϩⲏⲧ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲙⲁⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲛⲛⲉϥϩⲉⲃⲏⲩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉϥⲁⲛⲁⲥⲧⲣⲟⲫⲏ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲙⲣⲁϣ ⲙⲛ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
ⲓ̅ⲇ̅ⲉϣϫⲉ ⲟⲩⲛ ⲟⲩⲕⲱϩ ⲇⲉ ⲉϥⲥⲁϣⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲧⲉⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲟⲩϯ ⲧⲱⲛ ⲙⲡⲣϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛϫⲓ ϭⲟⲗ ⲉⲧⲙⲉ
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲧⲁⲓ ⲁⲛ ⲧⲉ ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲧⲉ ⲙⲡⲯⲩⲭⲓⲕⲟⲛ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉϥϣⲟⲟⲣ
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
ⲓ̅ⲋ̅ⲡⲙⲁ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲉⲣⲉⲕⲱϩ ϩⲓ ϯ ⲧⲱⲛ ⲛϩⲏⲧϥ ϥⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲡⲉϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲙⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲑⲟⲟⲩ
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
ⲓ̅ⲍ̅ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲙⲛ ⲥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲟⲩⲉⲓⲣⲏⲛⲏⲕⲟⲛ ⲧⲉ ⲛϩⲁⲕ ⲛⲣⲉϥⲉⲡⲉⲓⲑⲩⲙⲉⲓ ⲉⲡⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩⲃ ⲉⲥⲙⲉϩ ⲛⲛⲁ ϩⲓ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲛⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲉⲙⲉⲥⲇⲓⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲉⲥϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲛⲉ
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
ⲓ̅ⲏ̅ⲡⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲉⲩϫⲡⲟ ⲙⲙⲟϥ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲓⲣⲏⲛⲏ ⲛⲛⲉⲧⲉⲓⲣⲉ ⲛϯⲣⲏⲛⲏ
