Jakobit 3
1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
ⲁ̅ⲘⲠⲈⲢⲈⲢⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ϪⲈ ⲦⲈⲦⲈⲚⲚⲀϬⲒ ⲚⲞⲨϨⲀⲠ
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
ⲃ̅ⲦⲈⲚϨⲒⲰⲞⲨⲦ ⲄⲀⲢ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲤⲞⲠ ⲪⲎ ⲈⲦⲈ ⲚϤϨⲒⲰⲞⲨⲦ ⲀⲚ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲪⲀⲒ ⲞⲨⲦⲈⲖⲒⲞⲤ ⲚⲢⲰⲘⲒ ⲈⲞⲨⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈϬⲒⲬⲀⲖⲒⲚⲞⲨⲤ ⲘⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲦⲎⲢϤ
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
ⲅ̅ⲒⲤϪⲈ ⲦⲈⲚϮⲬⲀⲖⲒⲚⲞⲨⲤ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲚⲚⲒϨⲐⲰⲢ ⲈⲠϪⲒⲚⲦⲞⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚⲤⲰⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲚⲤⲰⲔ ⲘⲠⲞⲨⲤⲰⲘⲀ ⲦⲎⲢϤ
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
ⲇ̅ϨⲎⲠⲠⲈ ⲒⲤ ⲚⲒⲈϪⲎⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲚⲦⲀⲒⲘⲀⲒⲎ ⲈⲨⲤⲰⲔ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϨⲒⲦⲈⲚ ϨⲀⲚⲐⲎⲞⲨ ⲈⲨⲚⲀϢⲦ ϢⲀⲨⲈⲚⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲚϨⲒⲎ ⲈⲪⲘⲀ ⲈⲦⲈϤⲚⲀⲞⲨⲰϢ ⲈϮ ⲘⲠⲈϤⲞⲨⲞⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲠⲒⲢⲈϤⲈⲢϨⲈⲘⲒ
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
ⲉ̅ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ϨⲰϤ ⲠⲒⲖⲀⲤ ⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲘⲘⲈⲖⲞⲤ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ϤⲤⲀϪⲒ ⲚϨⲀⲚⲘⲈⲦⲚⲒϢϮ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲒⲤ ⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲚⲬⲢⲰⲘ ϤⲢⲰⲔϨ ⲚⲞⲨϨⲨⲖⲎ ⲦⲎⲢⲤ
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
ⲋ̅ⲠⲒⲖⲀⲤ ϨⲰϤ ⲞⲨⲬⲢⲰⲘ ⲠⲈ ⲠⲤⲞⲖⲤⲈⲖ ⲚⲦⲈⲦⲀⲆⲒⲔⲒⲀ ⲠⲒⲖⲀⲤ ⲬⲎ ⲈϦⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲘⲈⲖⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ϤϨⲒⲀϬⲚⲒ ⲚⲤⲀⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲦⲎⲢϤ ϤⲢⲰⲔϨ ⲘⲠⲒⲦⲢⲞⲬⲞⲤ ⲚⲦⲈⲠⲒϪⲒⲚⲘⲒⲤⲒ ⲞⲨⲞϨ ϤⲢⲰⲔϨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ϮⲄⲈⲈⲚⲚⲀ (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
ⲍ̅ⲪⲨⲤⲒⲤ ⲄⲀⲢ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚⲦⲈⲚⲒⲐⲎⲢⲒⲞⲚ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϨⲀⲖⲀϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϬⲀⲦϤⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲦϦⲈⲚ ⲚⲒⲀⲘⲀⲒⲞⲨ ⲤⲈⲈⲢⲆⲀⲘⲀⲌⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲤⲈϬⲚⲞ ⲚϪⲰⲞⲨ ⲚϮⲪⲨⲤⲒⲤ ⲚⲦⲈϮⲘⲈⲦⲢⲰⲘⲒ
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
ⲏ̅ⲠⲒⲖⲀⲤ ⲆⲈ ⲚⲐⲞϤ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲢⲰⲘⲒ ϢⲐⲢⲞ ⲘⲘⲞϤ ⲈϬⲚⲈϪⲰϤ ⲞⲨⲀⲦⲤⲈⲘⲚⲒ ⲠⲈ ⲈϤϨⲰⲞⲨ ⲈϤⲘⲈϨ ⲘⲘⲀⲐⲞⲨⲒ ⲚⲦⲈⲪⲘⲞⲨ
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
ⲑ̅ⲀⲚⲤⲘⲞⲨ ⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲒⲰⲦ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϦⲎⲦϤ ⲈⲚϨⲰⲞⲨϢ ⲈⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲎ ⲈⲦⲀϤⲐⲀⲘⲒⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲨⲞⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
ⲓ̅ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲢⲞ ⲢⲰ ⲤⲈⲚⲎⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲠⲒⲤⲘⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲤⲀϨⲞⲨⲒ ⲠⲈⲦⲤϢⲈ ⲀⲚ ϪⲈ ⲠⲈ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲚⲦⲈⲚⲀⲒ ϢⲰⲠⲒ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
ⲓ̅ⲁ̅ⲘⲎϮ ϢⲀⲢⲈ ϮⲘⲞⲨⲘⲒ ⲂⲈⲂⲒ ⲘⲠⲈⲦϨⲞⲖϪ ⲚⲈⲘ ⲠⲈⲐⲘⲞⲖϨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲞⲨⲰⲦⲈⲚ ⲢⲰ ⲚⲞⲨⲰⲦ
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
ⲓ̅ⲃ̅ⲘⲎ ⲞⲨⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲚⲞⲨⲂⲰ ⲚⲔⲈⲚⲦⲈ ⲚⲦⲈⲤⲒⲢⲒ ⲚϨⲀⲚϪⲰⲒⲦ ⲒⲈ ⲞⲨⲂⲰ ⲚⲀⲖⲞⲖⲒ ⲚⲦⲈⲤⲒⲢⲒ ⲚϨⲀⲚⲔⲈⲚⲦⲈ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲚⲚⲈ ⲠⲈⲐⲘⲞⲖϨ ⲈⲢ ⲞⲨⲘⲰⲞⲨ ⲈϤϨⲞⲖϪ
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
ⲓ̅ⲅ̅ⲚⲒⲘ ⲚⲤⲀⲂⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲔⲀⲦϨⲎⲦ ⲈⲦϦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲘⲀⲢⲈϤⲦⲀⲘⲞⲚ ⲈⲚⲈϤϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈϤϪⲒⲚⲘⲞϢⲒ ⲈⲐⲚⲀⲚⲈϤ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲦⲢⲈⲘⲢⲀⲨϢ ⲚⲦⲈⲞⲨⲤⲂⲰ
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
ⲓ̅ⲇ̅ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲬⲞϨ ⲈϤⲈⲚϢⲀϢⲒ ϦⲈⲚⲐⲎⲚⲞⲨ ⲚⲈⲘ ϢϬⲚⲎⲚ ⲚϨⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲚⲈⲦⲈⲚϨⲎⲦ ⲘⲠⲈⲢϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲘⲘⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚϪⲈⲘⲈⲐⲚⲞⲨϪ ϦⲀ ϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
ⲓ̅ⲉ̅ⲦⲀⲒⲤⲂⲰ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲈⲠⲈⲤⲎⲦ ⲀⲚ ⲦⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲠϢⲰⲒ ⲀⲖⲖⲀ ⲐⲀ ⲠⲔⲀϨⲒ ⲦⲈ ⲘⲮⲨⲬⲒⲔⲎ ⲚⲤⲘⲞⲦ ⲚⲆⲈⲘⲰⲚ
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
ⲓ̅ⲋ̅ⲠⲒⲘⲀ ⲄⲀⲢ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲬⲞϨ ⲒⲈ ϢϬⲚⲎⲚ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲢⲈ ⲠϢⲐⲞⲢⲦⲈⲢ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲈⲘ ϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦϨⲰⲞⲨ
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
ⲓ̅ⲍ̅ϮⲤⲂⲰ ⲆⲈ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ⲘⲠϢⲰⲒ ⲚϢⲞⲢⲠ ⲘⲈⲚ ⲤⲞⲨⲀⲂ ⲒⲦⲀ ⲞⲨⲢⲈϤⲈⲢϨⲒⲢⲎⲚⲎ ⲦⲈ ⲞⲨⲈⲠⲒⲔⲎⲤ ⲦⲈ ⲈⲤⲘⲈϨ ⲚⲚⲀⲒ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲦⲀϨ ⲈⲚⲀⲚⲈϤ ⲞⲨⲀⲦϮϨⲀⲠ ⲈⲢⲞⲤ ⲦⲈ ⲞⲨⲀⲦⲘⲈⲦϢⲞⲂⲒ ⲦⲈ
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
ⲓ̅ⲏ̅ⲠⲞⲨⲦⲀϨ ⲆⲈ ⲚⲦⲈϮϨⲒⲢⲎⲚⲎ ⲚⲈⲘ ϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ϢⲀⲨⲤⲀⲦϤ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲒⲢⲎⲚⲎ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲒⲢⲒ ⲚϮϨⲒⲢⲎⲚⲎ
