Jakobit 2
1 Vëllezër të mi, mos i lidhni preferencat personale me besimin e Zotit tonë Jezu Krisht, Zoti i lavdisë.
Фраций мей, сэ ну цинець крединца Домнулуй ностру Исус Христос, Домнул славей, кэутынд ла фаца омулуй.
2 Sepse në qoftë se në asamblenë tuaj hyn një njeri me një unazë prej ari, me rroba të shkëlqyera, dhe hyn edhe një i varfër me një rrobë të fëlliqur,
Кэч, де пилдэ, дакэ интрэ ын адунаря воастрэ ун ом ку ун инел де аур ши ку о хайнэ стрэлучитоаре, ши интрэ ши ун сэрак ымбрэкат прост;
3 dhe ju i drejtoni sytë nga ai që vesh rroben e shkëlqyer dhe i thoni: “Ti ulu këtu, në vendin e mirë”, dhe të varfërit i thoni: “Ti rri atje, në këmbë”, ose: “Ulu këtu, afër stolit të këmbëve të mia”,
ши вой пунець окий пе чел че поартэ хайна стрэлучитоаре ши-й зичець: „Ту шезь ын локул ачеста бун!” ши апой зичець сэракулуй: „Ту стай аколо ын пичоаре!” сау: „Шезь жос ла пичоареле меле!”
4 a nuk bëtë ju një dallim në mes tuaj, duke u bërë kështu gjykatës me mendime të këqija?
Ну фачець вой оаре о деосебире ын вой ыншивэ ши ну вэ фачець вой жудекэторь ку гындурь реле?
5 Dëgjoni, vëllezër të mi shumë të dashur, a nuk i zgjodhi Perëndia të varfërit e botës, që të jenë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?
Аскултаць, пряюбиций мей фраць: н-а алес Думнезеу пе чей че сунт сэрачь ын окий лумий ачестея, ка сэ-й факэ богаць ын крединцэ ши моштениторь ай Ымпэрэцией, пе каре а фэгэдуит-о челор че-Л юбеск?
6 Po ju i shnderuat të varfërit! A nuk janë vallë të pasurit ata që ju shtypin, dhe nuk janë këta ata që ju heqin nëpër gjykata?
Ши вой ынжосиць пе чел сэрак! Оаре ну богаций вэ асупреск ши вэ тырэск ынаинтя жудекэториилор?
7 A nuk janë ata që blasfemojnë emrin e lavdishëm që u thirr mbi ju?
Ну батжокореск ей фрумосул нуме пе каре-л пуртаць?
8 Në qoftë se ju më të vërtetë e përmbushni ligjin mbretëror sipas Shkrimit: “Duaje të afërmin tënd si vetveten”, bëni mirë;
Дакэ ымплиниць Леӂя ымпэрэтяскэ, потривит Скриптурий: „Сэ юбешть пе апроапеле тэу ка пе тине ынсуць”, бине фачець.
9 por në qoftë se bëni preferenca personale, ju kryeni mëkat dhe dënoheni nga ligji si shkelës.
Дар, дакэ авець ын ведере фаца омулуй, фачець ун пэкат ши сунтець осындиць де Леӂе ка ниште кэлкэторь де леӂе.
10 Sepse kushdo që e zbaton gjithë ligjin, por e shkel në një pikë, është fajtor në të gjitha pikat.
Кэч чине пэзеште тоатэ Леӂя ши грешеште ынтр-о сингурэ порункэ, се фаче виноват де тоате.
11 Sepse ai që ka thënë: “Mos shkel kurorën”, ka thënë gjithashtu: “Mos vraj”. Prandaj nëse ti nuk shkel kurorën, por vret, ti je shkelës i ligjit.
Кэч Чел че а зис: „Сэ ну прякурвешть” а зис ши: „Сэ ну учизь.” Акум, дакэ ну прякурвешть, дар учизь, те фачь кэлкэтор ал Леӂий.
12 Prandaj të flisni e të veproni sikurse të duhej të gjykoheshit nga ligji i lirisë,
Сэ ворбиць ши сэ лукраць ка ниште оамень каре ау сэ фие жудекаць де о леӂе а слобозенией:
13 sepse gjyqi do të jetë pa mëshirë për atë që nuk ka treguar mëshirë; dhe mëshira triumfon mbi gjykimin.
кэч жудеката есте фэрэ милэ пентру чел че н-а авут милэ; дар мила бируе жудеката.
14 Ç’dobi ka, vëllezër të mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?
Фраций мей, че-й фолосеште куйва сэ спунэ кэ аре крединцэ, дакэ н-аре фапте? Поате оаре крединца ачаста сэ-л мынтуяскэ?
15 Dhe në qoftë se një vëlla ose një motër janë të zhveshur dhe u mungon ushqimi i përditshëm,
Дакэ ун фрате сау о сорэ сунт гой ши липсиць де храна де тоате зилеле
16 dhe dikush nga ju u thothë atyre: “Shkoni në paqe! Ngrohuni dhe ngopuni”, dhe nuk u jepni atyre gjërat për të cilat kanë nevojë për trupin, ç’dobi ka?
ши унул динтре вой ле зиче: „Дучеци-вэ ын паче, ынкэлзици-вэ ши сэтураци-вэ!” фэрэ сэ ле дя челе требуинчоасе трупулуй, ла че й-ар фолоси?
17 Po kështu është edhe besimi; në qoftë se s’ka vepra, është i vdekur në vetvete.
Тот аша ши крединца, дакэ н-аре фапте, есте моартэ ын еа ынсэшь.
18 Po dikush do të thotë: “Ti ke besimin, dhe unë kam veprat”; më trego besimin tënd pa veprat e tua dhe unë do të të tregoj besimin tim me veprat e mia.
Дар ва зиче чинева: „Ту ай крединца, ши еу ам фаптеле.” Аратэ-мь крединца та фэрэ фапте ши еу ыць вой арэта крединца мя дин фаптеле меле.
19 Ti beson se ka vetëm një Perëndi. Mirë bën; edhe demonët besojnë dhe dridhen.
Ту крезь кэ Думнезеу есте унул, ши бине фачь, дар ши драчий кред… ши се ынфиоарэ!
20 Po, a dëshiron të kuptosh, o njeri i kotë, se besimi pa vepra është i vdekur?
Врей дар сэ ынцелеӂь, ом несокотит, кэ крединца фэрэ фапте есте задарникэ?
21 Abrahami, ati ynë, a nuk u shfajësua me anë të veprave, kur e ofroi birin e vet, Isakun, mbi altar?
Авраам, пэринтеле ностру, н-а фост ел сокотит неприхэнит прин фапте кынд а адус пе фиул сэу Исаак жертфэ пе алтар?
22 Ti e sheh se besimi vepronte bashkë me veprat e tij, dhe se, nëpërmjet veprave, besimi u përsos.
Везь кэ крединца лукра ымпреунэ ку фаптеле луй ши, прин фапте, крединца а ажунс десэвыршитэ.
23 Kështu u përmbush Shkrimi, që thotë: “Edhe Abrahami i besoi Perëndisë, dhe kjo iu numërua për drejtësi”; dhe u quajt miku i Perëndisë.
Астфел с-а ымплинит Скриптура каре зиче: „Авраам а крезут пе Думнезеу, ши и с-а сокотит ка неприхэнире” ши ел а фост нумит „приетенул луй Думнезеу”.
24 Ju shikoni, pra, se njeriu shfajësohet nga veprat dhe jo vetëm nga besimi.
Ведець дар кэ омул есте сокотит неприхэнит прин фапте, ши ну нумай прин крединцэ.
25 Gjithashtu a nuk u shfajësua edhe Rahabi, lavirja, nga veprat, kur i priti të dërguarit dhe i përcolli nga një udhë tjetër?
Тот аша, курва Рахав н-а фост сокотитэ ши еа неприхэнитэ прин фапте кынд а гэздуит пе соль ши й-а скос афарэ пе алтэ кале?
26 Sepse, sikurse trupi pa frymën është i vdekur, ashtu edhe besimi, pa vepra, është i vdekur.
Дупэ кум трупул фэрэ дух есте морт, тот аша ши крединца фэрэ фапте есте моартэ.
