< Jakobit 1 >

1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
ឦឝ្វរស្យ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ច ទាសោ យាកូព៑ វិកីណ៌ីភូតាន៑ ទ្វាទឝំ វំឝាន៑ ប្រតិ នមស្ក្ឫត្យ បត្រំ លិខតិ។
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
ហេ មម ភ្រាតរះ, យូយំ យទា ពហុវិធបរីក្ឞាឞុ និបតត តទា តត៑ បូណ៌ានន្ទស្យ ការណំ មន្យធ្វំ។
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
យតោ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសស្យ បរីក្ឞិតត្វេន ធៃយ៌្យំ សម្បាទ្យត ឥតិ ជានីថ។
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
តច្ច ធៃយ៌្យំ សិទ្ធផលំ ភវតុ តេន យូយំ សិទ្ធាះ សម្បូណ៌ាឝ្ច ភវិឞ្យថ កស្យាបិ គុណស្យាភាវឝ្ច យុឞ្មាកំ ន ភវិឞ្យតិ។
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
យុឞ្មាកំ កស្យាបិ ជ្ញានាភាវោ យទិ ភវេត៑ តហ៌ិ យ ឦឝ្វរះ សរលភាវេន តិរស្ការញ្ច វិនា សវ៌្វេភ្យោ ទទាតិ តតះ ស យាចតាំ តតស្តស្មៃ ទាយិឞ្យតេ។
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
កិន្តុ ស និះសន្ទេហះ សន៑ វិឝ្វាសេន យាចតាំ យតះ សន្ទិគ្ធោ មានវោ វាយុនា ចាលិតស្យោត្ប្លវមានស្យ ច សមុទ្រតរង្គស្យ សទ្ឫឝោ ភវតិ។
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
តាទ្ឫឝោ មានវះ ប្រភោះ កិញ្ចិត៑ ប្រាប្ស្យតីតិ ន មន្យតាំ។
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
ទ្វិមនា លោកះ សវ៌្វគតិឞុ ចញ្ចលោ ភវតិ។
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
យោ ភ្រាតា នម្រះ ស និជោន្នត្យា ឝ្លាឃតាំ។
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
យឝ្ច ធនវាន៑ ស និជនម្រតយា ឝ្លាឃតាំយតះ ស ត្ឫណបុឞ្បវត៑ ក្ឞយំ គមិឞ្យតិ។
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
យតះ សតាបេន សូយ៌្យេណោទិត្យ ត្ឫណំ ឝោឞ្យតេ តត្បុឞ្បញ្ច ភ្រឝ្យតិ តេន តស្យ រូបស្យ សៅន្ទយ៌្យំ នឝ្យតិ តទ្វទ៑ ធនិលោកោៜបិ ស្វីយមូឍតយា ម្លាស្យតិ។
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
យោ ជនះ បរីក្ឞាំ សហតេ ស ឯវ ធន្យះ, យតះ បរីក្ឞិតត្វំ ប្រាប្យ ស ប្រភុនា ស្វប្រេមការិភ្យះ ប្រតិជ្ញាតំ ជីវនមុកុដំ លប្ស្យតេ។
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
ឦឝ្វរោ មាំ បរីក្ឞត ឥតិ បរីក្ឞាសមយេ កោៜបិ ន វទតុ យតះ បាបាយេឝ្វរស្យ បរីក្ឞា ន ភវតិ ស ច កមបិ ន បរីក្ឞតេ។
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយមនោវាញ្ឆយាក្ឫឞ្យតេ លោភ្យតេ ច តស្យៃវ បរីក្ឞា ភវតិ។
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
តស្មាត៑ សា មនោវាញ្ឆា សគព៌្ហា ភូត្វា ទុឞ្ក្ឫតិំ ប្រសូតេ ទុឞ្ក្ឫតិឝ្ច បរិណាមំ គត្វា ម្ឫត្យុំ ជនយតិ។
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យូយំ ន ភ្រាម្យត។
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
យត៑ កិញ្ចិទ៑ ឧត្តមំ ទានំ បូណ៌ោ វរឝ្ច តត៑ សវ៌្វម៑ ឩទ៌្ធ្វាទ៑ អត៌្ហតោ យស្មិន៑ ទឝាន្តរំ បរិវត៌្តនជាតច្ឆាយា វា នាស្តិ តស្មាទ៑ ទីប្ត្យាករាត៑ បិតុរវរោហតិ។
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
តស្យ ស្ឫឞ្ដវស្តូនាំ មធ្យេ វយំ យត៑ ប្រថមផលស្វរូបា ភវាមស្តទត៌្ហំ ស ស្វេច្ឆាតះ សត្យមតស្យ វាក្យេនាស្មាន៑ ជនយាមាស។
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
អតឯវ ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនះ ឝ្រវណេ ត្វរិតះ កថនេ ធីរះ ក្រោធេៜបិ ធីរោ ភវតុ។
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
យតោ មានវស្យ ក្រោធ ឦឝ្វរីយធម៌្មំ ន សាធយតិ។
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
អតោ ហេតោ រ្យូយំ សវ៌្វាម៑ អឝុចិក្រិយាំ ទុឞ្ដតាពាហុល្យញ្ច និក្ឞិប្យ យុឞ្មន្មនសាំ បរិត្រាណេ សមត៌្ហំ រោបិតំ វាក្យំ នម្រភាវេន គ្ឫហ្លីត។
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
អបរញ្ច យូយំ កេវលម៑ អាត្មវញ្ចយិតារោ វាក្យស្យ ឝ្រោតារោ ន ភវត កិន្តុ វាក្យស្យ កម៌្មការិណោ ភវត។
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
យតោ យះ កឝ្ចិទ៑ វាក្យស្យ កម៌្មការី ន ភូត្វា កេវលំ តស្យ ឝ្រោតា ភវតិ ស ទប៌ណេ ស្វីយឝារីរិកវទនំ និរីក្ឞមាណស្យ មនុជស្យ សទ្ឫឝះ។
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
អាត្មាការេ ទ្ឫឞ្ដេ ស ប្រស្ថាយ កីទ្ឫឝ អាសីត៑ តត៑ តត្ក្ឞណាទ៑ វិស្មរតិ។
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ នត្វា មុក្តេះ សិទ្ធាំ វ្យវស្ថាម៑ អាលោក្យ តិឞ្ឋតិ ស វិស្ម្ឫតិយុក្តះ ឝ្រោតា ន ភូត្វា កម៌្មកត៌្តៃវ សន៑ ស្វកាយ៌្យេ ធន្យោ ភវិឞ្យតិ។
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
អនាយត្តរសនះ សន៑ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមនោ វញ្ចយិត្វា ស្វំ ភក្តំ មន្យតេ តស្យ ភក្តិ រ្មុធា ភវតិ។
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
ក្លេឝកាលេ បិត្ឫហីនានាំ វិធវានាញ្ច យទ៑ អវេក្ឞណំ សំសារាច្ច និឞ្កលង្កេន យទ៑ អាត្មរក្ឞណំ តទេវ បិតុរីឝ្វរស្យ សាក្ឞាត៑ ឝុចិ រ្និម៌្មលា ច ភក្តិះ។

< Jakobit 1 >